Πέμπτη, Οκτωβρίου 8

Βαρεθηκα τα κλισε, τα ρευματα, τα στυλ, τις ταμπελες, βαρεθηκα την βαρεμαρα,το "δεν ξερω, οπου θες εσυ", το μπουκωμενο μου ρουθουνι το αριστερο, το δεξι παλευεται ακομα. ΑΓΚΡΡΡΡΡΡΡ. Θελω μαστιγια γαμωτο και ενταση. ΜΠΙΖΖΖΖΖ!


Οικογενειακό τραπέζι, καλό κρασί, κουβέντες του αέρα, θείος Μιχάλης:
“Βλέπεις τον μαύρο, θα σου πουλήσει το CD του θα πάει στην ευχή της Παναγίας, ούτε θα πειράξει κανέναν ούτε τίποτα. Ενώ βλέπεις αυτούς τους Αλβανούς και τους Ρουμάνους, όλοι τους κάτι φάτσες, ρε παιδί μου… να τους φοβάσαι. Γι’αυτό σου λέω.. Να τους πιάσει το κράτος και να τους πει: “Έλα εδώ κύριε! Τι δουλειά έχεις εδώ; Τίποτα; Ε,τράβα πίσω στην χώρα σου τότε κι άσε μας ήσυχους!”
…Και η όλη αφήγηση να συνοδεύεται από συγκαταβατικά νεύματα μανάδων και θειάδων, οι οποίες διανθίζουν το λογύδριο του θείου Μιχάλη με υπενθυμίσεις του στυλ:
“Τι νομίζεις και τις Ουρανίας απέναντι αλβανοί δεν της την βουτήξανε την τσάντα στην μέση του δρόμου;” Ωραία, αφού βρήκαμε ποιος φταίει για ΟΛΑ, να φάμε το γλυκό τώρα;
Το παραπάνω είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πως οι άνθρωποι επιλέγουν σίγουρες απόψεις, με τις οποίες θα συμφωνήσει η πλειοψηφία και αποφεύγουν να σκεφτούνε λίγο πιο σφαιρικά, γιατί δεν έχουν όρεξη να ξυπνήσουν τον διαβολικό άγγελο της αμφισβήτησης που κοιμάται βαθιά στο κεφάλι τους. “Παν μέτρον άριστον”, που να τρέχεις τώρα…

Κωστακης Αναν.


Ισως καταληξω να μ'αρεσει να ξεσκατωνω παππουδες, κατακοιτους και λαγνους. ρε βαρεθηκα ΡΕ. Βαριεστημενη σαπια μερα, αρρωστος και 25. Οταν παει παρα ενα ξυπνηστε με.

Μια χαρα ειμαι, και γκρινιαρης οπως παντα. Φιλακια στα δοντια και χαμΟγελα :))