Εχω δοκιμασει τοσα πολλα διαφορετικα πραγματα στη ζωη μου, εχω ζησει στιγμες με τοσο πολλους διαφορετικους ανθρωπους, με τοσους διαφορετικους τροπους ζωης, συνεχεις εναλλαγες, να βρω τι με εξιταρει, τι μου γαμαει το μυαλο, τι ορια εχω, τι φοβους, προσπαθοντας να υπερνικησω οτι μπορω. Σιγουρα απ'ολα αυτα εχω καταλαβει οτι αγαπαω το απλο, το ξεκαθαρο, το βαρυ ρε παιδακι μου, αυτο που ξερεις οτι μπορει να σου διαλυσει τα παντα γιατι δεν εχει λειες ακρες και ομορφο περιτυλιγμα. Σιχαινομαι επισης την υποκρισια και την αχαριστια. Λατρευω ανθρωπους που χωρις περιστροφες μου λενε οτι μπορουν να με σκοτωσουν τωρα που ειμαι αφυλακτος και αμα συνεχιζω να το κανουν γιατι τα θελει ο κωλος μου.

>δωσε μου ενα λογο και θα κανω οτιδηποτε χρειαστει αν αξιζει ο λογος

>
>γυρνα τον κοσμο μου αναποδα οσες φορες θες, φερ τον υπο γωνια, δωστου κλωτσιες, δεν θελω πραγματα στασιμα

>Παψε πια να εισαι απολυτος και σιγουρος

>Μην προγραμματιζεις συνεχεια, κοψε αυτην την κακια συνηθεια, αλλιως συνεχεια με τα ιδια ατομα θα προγραμματιζεις τις ιδιες καταστασεις

>Μερικες φορες φιλε γινομαι πολυ καθικι αν γινεσαι πολυ μαλακας. Δεν χαριζω, αλλα παντα χαριζομαι.

>Συνεχισε να ψαχνεις, οσο κι αν δεν βρισκεις, το νοημα ειναι και παραμενει πολυ περισσοτερο η διαδρομη και πολυ λιγοτερο ο προορισμος