Ολα τα χρωματα ειχε η τελευταια σελιδα. Της ζωης μας. Μου - μας δεν ξερω. Να μαυρισει για να χουμε λογο να την αλλαξουμε. Το τραγουδι ομως παντα χαρουμενο. Ποτε μαυρο. Και παντα να λεει.. Φιλι. Αποφασισμένο, δύσκολο και θλιμμενο αλλα οπως παντα ολο για παρτη σου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν ξέρω αν η πολύ παρέα με τα μαύρα μας τα χάλια σε επηρέασε, αλλά το blog σου έγινε κατάμαυρο και δεν φαίνονται τα κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα καθόλου όμως!
Φαινονται οσο πρεπει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φαντάστηκα ότι το κάνεις εξ επί τούτου για να με στραβώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή*αναστεναγμός*
Τι να γίνει; Θα το παλέψω!
Μ αρέσει το στυλ σας αγαπητή. Μυστηριώδες...όποιος ενδιαφέρεται, βρίσκει τον τρόπο για να διαβάσει τις σκέψεις σας. +1 για το γεγονός πως δίδετε τη δυνατότητα στους αρχάριους να μάθουν να χρησιμοποιούν ως εξάσκηση το συνδιασμό
ΑπάντησηΔιαγραφήCtrl+A !
Τα σέβη μου!
Δυστυχως σας δημιουργησα την ιδεα οτι ειμαι θυλικο. Αναρρωτιεμαι αν πρεπει να σας δωσω να καταλαβεται οτι ειμαι αρρεν ή αν πρεπει να συνεχισετε να πιστευετε οτι ειμαι "αγαπητη" για να συνεχισετε να μου γραφεται στο μπλογκ ;Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήη επιλογη με το χρωμα το ολο κονσεπτ τα λογια το τραγουδι στην κασετα που εψαχνα. ολα. μου χαρισαν μια γαματη (εξι γεματα γραμματα) γαματη αισθηση ρε. γαματη. αληθεια. γαματη.
ΑπάντησηΔιαγραφή(δε σου την πεφτω.χα)
Ναι, ζητώ ταπεινά συγνώμη φίλτατε, μου τα έχωσε κι η Mistress, αλλά το ακουστικά γαλλικό ntetzevou δε μου έδωσε το έναυσμα να ψαχουλέψω το προφίλ σας και να δω τι εστί βερύκοκο. Χρωστάω κέρασμα όταν θα βρεθούμε για καφέ κάποια στιγμή. Τα σέβη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή