ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΥΣΤΙΧΙΑ

Έτρωγε τα νύχια του μανιασμένα κι αυτός ο γαμημένος ο ταξιτζής δεν έλεγε να πάει πιο γρήγορα. Η κίνηση ήταν αφόρητη αλλά αν πήγαινε από τα στενάκια θα έχανε πελάτες. Ήξερε ότι τον ακολουθούσαν. Σκαρφάλωσε με τα γόνατα στο πίσω κάθισμα και κοίταξε πίσω μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι. Αγκομαχούσε, η καρδιά του κόντευε να τρελαθεί. «Σε παρακαλώ παιδί μου, κάθισε καλά, θα μου λερώσεις το κάθισμα», είπε η μούμια που καθόταν στην θέση του οδηγού καθηλωμένη χρονιά στην ιδία στάση. Κάθισε στον κώλο του και με το κεφάλι γυρισμένο μια πίσω μια μπρος προσπαθούσε να δει τι γινόταν.

Ίδρωναν μέχρι και τ’αρχίδια του από το άγχος. Τότε άκουσε ήχο μοτοσικλέτας. Γύρισε απότομα και είδε ένα τύπο με φτηνιάρικο μπουφάν μαύρης δερμάτινης να τρέχει σαν τρελός πάνω στο πεζοδρόμιο. Με ένα σάλτο πήδηξε στο πόρτ-μπάγκαζ και υστέρα στην οροφή ενός αυτοκινήτου και με ιλιγγιώδη ταχύτητα πηδώντας από οροφή σε οροφή πλησίαζε όλο και πιο κοντά. Ο τύπος είχε κατουρησει την πίσω θέση του ταξί και κοκαλωμένος περίμενε... απλά περίμενε.
Ο οδηγός της μοτοσικλέτας φτάνοντας 4 αυτοκίνητα πίσω από το ταξί άνοιξε περισσότερο το γκάζι με σκοπό να πηδήξει στο καπό του ταξί και να σταματήσει ακριβώς μπροστά τους με ένα σπινάρισμα κατευθείαν βγαλμένο από ταινία.

Ένα αμάξι όμως πριν, άνοιξε η κίνηση, ο ταξιτζής προχώρησε έχοντας αγνοία του τι συμβαίνει, και ο μαυροφορεμένος καρφώθηκε στον οπίσθιο προφυλαχτήρα του ταξί, πέρασε μέσα από το πίσω τζαμί και εκσφενδονίστηκε σε οριζόντια θέση, ξυστά από το ιδρωμένο αυτί του στόχου του, καρφώθηκε στο μαξιλαράκι της θέσης του οδηγού, το ξήλωσε και το μονό που απέμεινε ήταν πολύ αίμα και σάρκα πάνω στο τιμόνι, και 4 βολβοί ματιών να χοροπηδάνε πάνω-κάτω στο χαλάκι κάτω από τα πεντάλ.

Τότε ο Τζαμαραινα-ομουμα Εμπεντε, το κατοικίδιο σκιουράκι του μοτοσικλετιστή, βγήκε από την τσέπη του μπουφάν του, άρπαξε ένα βολβό, 2 μπάλες άχυρο και μια παλικαρίσια μυτιά καθαρής κοκαΐνης και πάτησε γκαζι για Θεσσαλονίκη αφού κάνει μια γρήγορη στάση Λάρισα, γιατί ρε γαμωτό πάντα, always που λένε και οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι, always όμως... always see the brightest side of life, τούρου-τουρουρουρουρουρου , always see the brightest side of life, τουρου-τουρουρουρουρουρου, always see the brightest side of...
Χερια στις τσέπες , the passenger στ’αυτια και συνεχίστε να σφυρίζετε αδιάφορα στο δρόμο για τη δουλειά.

ΓΚΝΙΕΕΕΕ, ΜΦΦΦΦ, ΧΑ!