Τετάρτη, Δεκεμβρίου 19

Μια ιστορία Δυστυχία 3ο κεφαλαίο


Η ανάγκη μου για κάτι το ανεξήγητο με κάνει και γίνομαι χώμα, χαλιέμαι… Αλλά ο άνθρωπος φτιάχτηκε για να είναι ευτυχισμένος όπως κάθε άλλο νοήμων ζώο στη γη. Βλέποντας λοιπόν τι συμβαίνει γύρω του, οντάς κουρασμένος ψυχολογικά από γέννας, ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει να είναι ευτυχισμένος. Τι κάνει λοιπόν; Ρίχνει τις απαιτήσεις του, υποβαθμίζει τα αξιώματα του και την προσωπικότητα του. Κι έτσι αρχίζει και τα βλέπει όλα καλυτέρα. Ώσπου αντιλαμβάνεται ότι πάλι όλα είναι χειροτέρα από αυτά που θέλει. Οπότε ξαναμειώνει τις απαιτήσεις του και στιγμή κόντρα στιγμή, συνθλίβοντας κάθε τι που έχει λίγο αλάτι και λαδάκι, καταλήγουμε στο νερόβραστο τίποτα.

Σκέψου τώρα όταν το μεγαλύτερο μέρος ενός πληθυσμού 7 τρομακτικών δισεκατομμυρίων έχει μειώσει τις απαιτήσεις του στην πλασματική τελειότητα του τίποτα, μετά πως είναι δυνατόν αυτός ο κόσμος να πηγαίνει καλά; Όταν το χειρότερο μας φαίνεται νορμάλ και το λιγότερο χειρότερο είναι «σούπερ, κολητούλα, σούπερ!!!». Το πραγματικά ποιοτικό κατέληξε να είναι ντεμοντέ και ξεπερασμένο, φλώρικο η πολύ εξτριμ. «Metal; Θα προτιμήσω τον μπούφο διπλά σου που ακούει Κιάμο σορυ. Είσαι γλυκούλης αλλά η χαίτη, το κρικάκι στο δεξί, η μπάρα στ’αριστερό και το tatoo Slayer στην πλάτη μου πέφτουν λίγο heavy,σαν το metal σου.» Γάμο τα 400(0) αδικοχαμένα ευρώ των prada παπουτσιών που κυκλοφορούν ανά τον πλανήτη. Και μετά σου λέει «Απόψε θέλω να πιω… Θέλω να ξεφύγω από τα όρια μου…» Γιατί γαμώτο σαλεύει το βλέμμα μου, μου έρχεται ειλικρινής πραγματικός εμετός όταν εγώ μπορώ ακούσω τα μπιτάκια σου κι εσύ δεν μπορείς να ακούσεις αυτό το λίγο που μιλάει μέσα σου. Γιατί μαλακά μου απλά δεν θες ακούσεις. Μπαλαντούλα της πούτσας καταντήσαμε. Εδώ ο Καρβέλας διάσημος έγινε από αυτές. Εμείς δεν θα μπορέσουμε αν αρπάξουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά;

Μερικές φορές ξεχνιέμαι και μιλάω πολύ για την μουσική. Αλλά να… Γιορτές έρχονται. Και πιστέψτε με το μονό που αλλάζει τις γιορτινές αυτές μέρες είναι η χρονολογία και ο φωτισμός της πόλης.

Η γυναικά… Αυτό το θειο πλάσμα που χαραμίζει το υπερπολύπλοκο μυαλό της για την ευκολία της πουτανιάς. Το σπέρμα είπε ζήτω στην αξία που του δόθηκε όταν τα ΜΜΕ ανέδειξαν το μουνί και την σεξουαλικότητα ως το μονό αξιοπρόσεχτο πράγμα πάνω σε μια γυναικά. Και ρίξαμε τις απαιτήσεις μας ζητώντας πρώτα μια Χ εξωτερική εμφάνιση ακριβώς παράλληλα με τις γυναίκες που έριξαν τις απαιτήσεις τους από τον εαυτό τους και κοιτάν να αναδείξουν πρωτίστως την εξωτερική τους εμφάνιση και πολλές μονό αυτό. «Φταιιιιμε κι οι δυοοοο, που ζουυυμε χωωωριαααα…» Εφήμερες σχέσεις, παλούκωσε με καύλα μου, τι είσαι – πες μου τι είσαι , της αγάπης την ουσία την μετρώ στην συνουσία, μπλάβιασε μου τα κωλομαγουλα σατράπη μου, βάρβαρε, Σουγκλάκο, που το μονό που ήθελες από μένα ήταν σεξ και όταν σου ζήτησα να μου μάθεις ποδήλατο, ορκιζόσουν ότι είναι πιο εύκολο χωρίς σελά, κι εγώ τώρα τυλίγω το ταμπόν με κουβέρτα για να το φορέσω γιατί μου πέφτει όταν δεν φοράω κιλότα κάτω από την πλισέ μου φουστίτσα το πρωί στη δουλειά.»

Μια διαμαντένια προβλήτα, Απρίλης μηνάς, δροσούλα έχει, μια θάλασσα καταγάλανη και ο ήχος του κύματος να σκάει… αχχχ… Και μια γυναικά εκεί… να σου δείχνει την αγάπη της μονό με ένα νεύμα, σε θέλει… σε ζητάει… σε έχει ανάγκη… είναι η πιο ωραία γυναικά του κόσμου στα ματιά σου. Ωραία εικόνα, έτσι; Κάτι λείπει όμως.. Δεν περιεγραψα εσένα. Χμμμ… Για να δούμε… Είσαι ντυμένος στα χακί, το πλοίο έχει μόλις ξεκινήσει για Σαμοθράκη, κι εσύ ήδη ξερνάς τ’άντερα σου εσωτερικά, για να μην σε δουν οι συν-φαντάροι σου αλλά προπαντός να μην σε δει αυτή και πονέσει η ψυχούλα της. Την χαιρετάς για τελευταία φορά. Αυτήν και οτιδήποτε γλυκό είχες εκεί αλυσοδεμένο μαζί της, του τελευταίους εντόνους χρωματισμούς, τους τελευταίους ήχους που ευφραίνουν καρδιά. Άντε βρε, και καλή τύχη μάγκα… Το φαντάρο είναι οι μοναδικές θλιβερές διακοπές που περνάει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Έχουν περάσει 6 μήνες και θυμάμαι τα πάντα… Άντε τελειώνω εδώ.. Σας αφήνω με τα όνειρα σιλικόνης σας… Η ανορθωσούλα(ηθικού) κερνιέται σε άλλο μαγαζί.

Καλή χρονιά και του χρόνου σπίτια σας αλήτες οπλίτες.

Υ.Γ. always see the brightest side of life… τουρουτουρουτουρουρουρουρουρου!

Κυριακή, Δεκεμβρίου 9

Μια ιστορια Δυστιχια (2)

Ξαπλωμενος στο πεζοδρομιο... Το μετωπο μου σε μια λιμνη αιματος... Το κεφαλι μου κουδουνιζει, ο περισσοτερος κοσμος εχει φυγει, η φασαρια συνεχιζεται αλλου, στ'αυτια μου φτανουν αποσπασματικες φρασεις, λεξεις χωρις νοημα, μισος, πουτανα Τσελσι, ξεσκισμενη, μαλακα,μαλακα,μαλακα, οι κλωτσιες λιγοστευουν, μα βρισκουν στοχο, ανωμαλοι, διαλεγουν που θα μου την ριξουν... Αποκλειεται να τους ξεφυγω, δεν το σκεφτομαι καν, πρεπει να δεχτω την τιμωρια μου σαν αντρας, οπως μ'εμαθαν στο σχολειο, οπως μ'εμαθαν οι γονεις μου, χτυπα τους πιο σκληρα απ'οτι σε χτυπησαν εκεινοι, μην κλαις, μην λες ψεμματα, υπερασπισου τον εαυτο σου, γινε αντρας, που ναι η περφηφανια σου, αυτοσεβασμος, βια χωρις ευτυχισμενο τελος... Νιωθω πως θα πεθανω. Ο τρομος μου εχει γινει πανικος, μου εχει γραπωσει την ψυχη και οι κλωτσιες συνεχιζουν να γκελαρουν στο κεφαλι... Που στο διαολο ειναι οι φιλοι μου; που πηγαν; Γιατι δεν με βοηθανε οι μαλακες; Δεν θα'πρεπε να χω απομεινει μονος, ποτε θα σταματησουν να με χτυπανε; Υποτιθεται πως το ποδοσφαιρο εχει πλακα, τσαμπουκαδες στα γρηγορα και μελανιες, τιποτα σοβαρο, λιγες βρισιες και δυο μπουνιες παραπανω. Μ'αφησαν να τα βγαλω περα μονος μου... Μια αχνη φωνη στο κεφαλι μου λεει πως καναμε την δουλεια σωστα...

Ταχυδρομος - 2002

Παρασκευή, Νοεμβρίου 30

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΥΣΤΙΧΙΑ

Έτρωγε τα νύχια του μανιασμένα κι αυτός ο γαμημένος ο ταξιτζής δεν έλεγε να πάει πιο γρήγορα. Η κίνηση ήταν αφόρητη αλλά αν πήγαινε από τα στενάκια θα έχανε πελάτες. Ήξερε ότι τον ακολουθούσαν. Σκαρφάλωσε με τα γόνατα στο πίσω κάθισμα και κοίταξε πίσω μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι. Αγκομαχούσε, η καρδιά του κόντευε να τρελαθεί. «Σε παρακαλώ παιδί μου, κάθισε καλά, θα μου λερώσεις το κάθισμα», είπε η μούμια που καθόταν στην θέση του οδηγού καθηλωμένη χρονιά στην ιδία στάση. Κάθισε στον κώλο του και με το κεφάλι γυρισμένο μια πίσω μια μπρος προσπαθούσε να δει τι γινόταν.

Ίδρωναν μέχρι και τ’αρχίδια του από το άγχος. Τότε άκουσε ήχο μοτοσικλέτας. Γύρισε απότομα και είδε ένα τύπο με φτηνιάρικο μπουφάν μαύρης δερμάτινης να τρέχει σαν τρελός πάνω στο πεζοδρόμιο. Με ένα σάλτο πήδηξε στο πόρτ-μπάγκαζ και υστέρα στην οροφή ενός αυτοκινήτου και με ιλιγγιώδη ταχύτητα πηδώντας από οροφή σε οροφή πλησίαζε όλο και πιο κοντά. Ο τύπος είχε κατουρησει την πίσω θέση του ταξί και κοκαλωμένος περίμενε... απλά περίμενε.
Ο οδηγός της μοτοσικλέτας φτάνοντας 4 αυτοκίνητα πίσω από το ταξί άνοιξε περισσότερο το γκάζι με σκοπό να πηδήξει στο καπό του ταξί και να σταματήσει ακριβώς μπροστά τους με ένα σπινάρισμα κατευθείαν βγαλμένο από ταινία.

Ένα αμάξι όμως πριν, άνοιξε η κίνηση, ο ταξιτζής προχώρησε έχοντας αγνοία του τι συμβαίνει, και ο μαυροφορεμένος καρφώθηκε στον οπίσθιο προφυλαχτήρα του ταξί, πέρασε μέσα από το πίσω τζαμί και εκσφενδονίστηκε σε οριζόντια θέση, ξυστά από το ιδρωμένο αυτί του στόχου του, καρφώθηκε στο μαξιλαράκι της θέσης του οδηγού, το ξήλωσε και το μονό που απέμεινε ήταν πολύ αίμα και σάρκα πάνω στο τιμόνι, και 4 βολβοί ματιών να χοροπηδάνε πάνω-κάτω στο χαλάκι κάτω από τα πεντάλ.

Τότε ο Τζαμαραινα-ομουμα Εμπεντε, το κατοικίδιο σκιουράκι του μοτοσικλετιστή, βγήκε από την τσέπη του μπουφάν του, άρπαξε ένα βολβό, 2 μπάλες άχυρο και μια παλικαρίσια μυτιά καθαρής κοκαΐνης και πάτησε γκαζι για Θεσσαλονίκη αφού κάνει μια γρήγορη στάση Λάρισα, γιατί ρε γαμωτό πάντα, always που λένε και οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι, always όμως... always see the brightest side of life, τούρου-τουρουρουρουρουρου , always see the brightest side of life, τουρου-τουρουρουρουρουρου, always see the brightest side of...
Χερια στις τσέπες , the passenger στ’αυτια και συνεχίστε να σφυρίζετε αδιάφορα στο δρόμο για τη δουλειά.

ΓΚΝΙΕΕΕΕ, ΜΦΦΦΦ, ΧΑ!

Τετάρτη, Νοεμβρίου 21

Μια βολτα..

Εγώ με τον Μπαφέρα ζήτημα να έχουμε βγει 10 φορές έξω μαζί. Την πρώτη φορά πήγαμε για γκκαιφε σε ένα παλιό μαγαζί που δούλευε ο en3rgy και η sexyphous εκείνο τον ωραίο καιρό που αυτή δεν ήταν gosu fem cs player. Kαι ήτανε και μαζί τα παιδιά και ήταν γαμώ τα ζευγαράκια.
Μετά από αυτό πήγαμε για death match στο interspot της καμάρας και μου γάμησε τα ύπατα ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ 4-4 ΤΟΤΕΣ ΝΑ ΟΥΜΕ. ΓΚΑΠΑ ΓΚΑΠΑ ΓΚΑΠΑ κι αυτά τα κιβώτια δεν κάνουν καθόλου absorb ρε μπούστη μου.
Λίγο μετά ο Ροζ μπήκε στους se7en άκουσων άκουσων. (Πόσες clan καταστράφηκαν για μια γυναίκα; Been there done that-respect στον bill.) Και τον γνώρισα κι αυτόν που συμπαθέστατο παιδί καθώς ήταν και με ροζ μαγουλάκια, levis , φούτερ βλουζάκια και να μωρέ 20 κιλά παραπάνω ήταν γάμο τα παιδιά. Τώρα σοβάρεψε ο κυπρίνος. Σκέφτεται να γίνει ΕΠΟΠ.
Αρκετά μετά τους γνώρισα σετ. Τεσπα ξεφεύγω. Έναν ολιγόλεπτο φόρο τιμής στη σόδα με στημένο λεμονί. Οκ τελείωσα.
Τον τελευταίο χρόνο με τον Μπαφέρα που λέτε δεν βγαίνουμε πια. Μπαίνουμε μονό. Στ’αμάξι του. Πηγαίνουμε Ίμια, πίνουμε ότι έχουμε στα χεριά μας και μπορεί να αλλάξει το ρουν της ιστορίας και ξεκινάμε σε μια αέναη βόλτα που ο μονός λόγος που μπορεί να τελειώσει είναι δυστυχώς αντιστρόφως αναλόγως της σημαντικότητας της βόλτας. Πχ «δίνω σήματα αύριο».
Ξεκινήσαμε (τζούρα από πρίγκιπα φρεσκοανοιγμένου πακέτου-σημαντικό). Που πάμε; ΠΑΝΤΟΥ. Ειλικρινά ήμουν και λίγο πίτα και δεν θυμάμαι το sequel των δρόμων που περάσαμε, των σκηνικών που εναλλαχτήκανε, όσων ειπώθηκαν. Το μόνο που θυμάμαι είναι δυο τύπους να χτυπιούνται και να ουρλιάζουν τραγούδια από Τρύπες σε έναν σκοτεινό δρόμο του Χορτιάτη. Επίσης θυμάμαι ότι είχα τόση ένταση που δεν έκανα ούτε ένα τσιγάρο στην 3ωρη διαδρομή μας. Καταλήξαμε ότι το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου. Τι κοινό έχει ένα μαρούλι με έναν ιππότη; ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. Ανεβήκαμε στα κάστρα και είδαμε το συμπάν της πόλης. Έναστρο.. Ο πούστης ο μαύρος, το κέντρο του κόσμου, το μάτι του κυκλώνα, ο κατασκευαστής και προμηθευτής της ζωής ήταν κλειστός..
Φρενάρισε. Κατέβηκα. Ανταλλάξαμε ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης περισσότερο. Μαλακία μόνο τρεις φορές το έχουμε κάνει αυτό. Cya l8er alligator.


Υ.Γ. ΖΗΤΩ ΟΙ ΒΟΜΒΕΣ ΚΥΡΙΟΙ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

ΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑΓΙΑ (Ε ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΑΜΩ)

Πέμπτη, Οκτωβρίου 4

Ειμαι σκασμενος

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
ela epi3a me ena kolo pc

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ela gamisou

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
grapse tpt sto blog sou na mas psyxagwghseis

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
ox ox exei ta ypar3iaka tou

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
im getting the fuck out

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
eimai spasmenos

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
kai egw

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
alla enta3ei eimai 24/7

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
kai me exw syni8isei

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
gia pes mou ti exeis na se voh8hsw

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
lege ti egine re

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
tpt den kserw

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
3ereis pes

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
re file otan dineis kati 8es kai kati pisw

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ektos an prokeite gia ton adelfo sou na poume

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
h gia thn mana sou

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
oxi panta

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
entaksei nai to kserw...

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
alla milame gia to meso oro

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
gia to megalytero pososto

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
h ama s'aresei na prosforeis genika, alla gia na mhn to anafereis den eisai tetoios typos

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
re c

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
den milaw gia na paw na fytepsw dentra h na dwsw 100euro sth unisef

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
milaw gia th gynaika

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
den 3erw apo gynaikes kai den me endiaferoun sto exw 3anapei

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
otan loipon dinw toso "- - - - - -" thelw pisw ena toso "- - - - -" alla ayth mou dinei toso " - - -"

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
katalaves?

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
auto pou dineis gia ekeinh mporei na einai _ - _ toso na sou dinei _-_-_- exwntas sto myalo ths na parei kati megalytero

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
twra ti ta skeftesai auta;

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ama den skeftomai panikovalomai

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
ypaxei kai xeirotero senario e3allou na nomizeis oti dineis ______ toso kai na mhn perneis tipota eite epeidi den goustarei o allos na prosferei h epishs ama einai ena apo ta klasika stereotypa gynaikas na 8ewrei fysiologiko na ta exei ola sta podia ths na ta louzetai kai na ta apolamvanei dixws na yparxei logos na koulaei h idia to daxtylaki ths

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
na skeftesai alla oxi na kolas se auta dixws na vgazeis akrh

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
re c akouse me exeis ena provlhma. milas me stereotypa. ta pragmata den einai pote "ws syni8ws"

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
den einai;

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
yparxoun mikromegales diafores oi opoies omws ftiaxnoun ena synolo to opoio einai teleiws diaforetiko apo to "ws syni8ws"

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
einai ayto pou einai ayto

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
den einai ayto san ekeina

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
einai apla ayto

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
isws epeidi auth thn stigmh to exeis 8esei sto myalo sou ws kati diaforetiko, meta kai esy o idios 8a arxhseis na to sygrineis

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ma oxi

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
den yphrkse an8rwpos shmantikos gia mena pou na bhka se diadikasies sygrishss

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
sygrishs

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
mono sto sex nai ayto to paradexomai alla milame gia kati sxetika apto

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
oxi ton erwta

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
to sex

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
o ka8enas einai o eaytos tou

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
egw as poume eimai megalos malakas syni8ws

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
alla me diaforetiko tropo apo alluos megalous malakes

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
isws pio glyko

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
xD

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
ti na sou pw egw epeidi exw ma8ei na mhn perimenw tipota syni8ws to na vlepw oti apla
xaropoiw ton allon mou einai arketo

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ti ennoeis? kaneis ton zogler kai petas tourtes sta moutra sou?

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
sthn pragmatikothta omws auta pou kanw kai 8ewrw "megala" h "8ysies" einai pragamta ashmanta gia pollous opote apla 8ewrw oti kanw proswpikh ypervash

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
enw gia ton allon mporei na einai apla kati dedomeno

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ekei isws exeis dikio

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ekei isws prospa8eis na deikseis ston allon poso dyskolo einai gia sena ayto pou kaneis

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
alla ki ayto einai isws akomh pio dyskolo~!

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
evala 3 isws se 3 protaseis

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
pasifanes oti den exw idea peri tou antikeimenou pou legete gynaika?

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
xD

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
epishs 8ewrw pws eidika me gkomena kai erwtes kai saliarismata auto pou yperisxiei kai ka8orizei ton erwta einai panta to "8elw"

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
an arxizeis twra kai provlhmatizesai gia to ti 8eleis kai den sou vgenei au8ormhta h pali arxizeis kai to analyeis to emploutizeis to geiwneis eh tote einai ligo arrwsthmenh katastash

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
den provlimatizomai gia to ti 8elw

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
provlimatizomai gia to ti 8elei o allos

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
esena

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
o erwtas h apla h kavla einai apla pragmata re

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ma ksereis poia einai h malakia re dino

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
to prwto metro sygrishs einai o eaytos mou

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
den ypografes kamia symvash oute threis kapoio symvolaio

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
me thn enoia oti lew afou egw kanw ayto ki ayto giati den kanei ki o allos kati paromoio afou EGW eimai o swstos

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
sto myalo mou twra ola ayta

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
kai ksereis poio einai to provlhma?

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
oti 8ewrw oti eimai swstos, empisteyomai thn krish mou, kai mia gomena na oume twra paei na mou ta gremisei ola apla me to na yparxei?

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
enta3ei sto melon mporei na kanei o allos kati kai esy na ta apolamvaneis san pasas dixws na 8es na dwseis antalagma

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
kai na to goustarei kai o allos pou ta dexesai me tetoia eulavia

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
giati yparxoun faseis pou nai oxi apla to deixnei alla to apodeikneiei kiolas oti pethainei gia parth mou

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
me fwnazei pasa mou btw kamia fora kai goustarw ;P

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
:D

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
re sy apolause thn katastash ws exei kai mhn provlhmatizesai

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
e ayto prospa8w

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
kai na provlhmatizesai pali apolause to kai auto den gamietai...

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
alla yparxei kai ayth h gamhmenh h anasfaleia

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ti dld na kanw

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
apla mh stravwneis

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
kai katanthseis san emena aniw8o tomari

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
eimai karga monogamikos

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
dld

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
den borw na pw : entaksei mwre kai ti egine tha perasw kala m'aythn tha perasw kala kai me thn allh

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
klein mein froilein

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
ama goustarw kapoion dinw ka8e kommati mou kai o paralogismos mou den mou epitrepei na zhthsw kati diaforetiko

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
den ennoousa kati tetoio pantws me to na sou lew na vlepeis ta pragmata pio xalara kai na ta apolamvaneis

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
apla mh vazeis sto myalo sou twra malakies

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
mporei na einai kai malakies

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
den einai sovara pramata

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
st'ali8eia

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
giati na sou pw kati me to na kaneis tetoies skepseis a8ela sou mporei na gamhseis thn katastash sto melon

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
dld px oti den mou esteile ena sms gia 5 wres h estw mia anapanthth kai tetoies paparies

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
h anasfaleia einai megalh pipa

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
alla me koitaei sta matia les kai me agaliazei m'ayta...

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
egw pali den ksekolaw ta matia mou apo ta sth8ia ths giati einai terastia kai sthta

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
XD

Ο χρήστης Charge A Motherfucker λέει:
loool

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
asteieyomai xioumor xioumor exei apisteyta galazia matia kai poly ekfrastika

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
kai paradoksws me travane apo to terastio kai sthto sth8os ths!

Ο χρήστης ntetzevou λέει:
HAAHAHAHAHA

μετα ξεφυγε η συζητηση...

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 9

Κουνωντας τα παπαρια μας..


Πολυ μοναξια... Υπαρχουν αγορακια εδω μεσα που δεν μπορουν να αρθρωσουν δυο ομορφες λεξεις για να κανουν μια
κοπελα να τους ερωτευτει. Ειναι μεσα σε ενα ιντερνετικο πρελουδιο και δεν μπορουν να το αποφυγουν.
Κι εμενα τον ιδιο παλιοτερα πολλες φορες μου ξεφευγε η λεξη lol μπροστα στους κολητους μου οι οποιοι δεν
εχουν καμια σχεση με οτιδηποτε αφορα μια διαδικτυακη κοινοτητα, ενα video game, αυτη την αδιανοητη αργοσχολια..
Ηταν ενα φιλαρακι Κρητικος, ο Νικολας απο ενα χωριο καπου τερμα αριστερα κοντα στο Λϊβυκο πελαγος..
Μου ελεγε οτι μαζευονταν κατω απο το δεντρο, παιζαν Καβαδια και Ξυλουρη με την κιθαρα και
το μπουζουκι τους..
Μπουλουκι τα παιδια.. 20-30. Παρεα αλλα οχι εξ αποστασεως. Εχουμε χασει το μετρο και το ομορφο.
Οσο κι αν μου αρεσουν οι Active Member, για παραδειγμα, δεν ξερουν να βγαλουν το ομορφο που βλεπουν.
Η ποιηση τους αναλωνετε στο ποσο ασχημα ειναι τα πραγματα. Δεν εχουν αδικο αλλα πως να αναγνωρισει το
ομορφο ενας νεος ανθρωπος οταν το αυτι του πιπιλιζει τα ασχημα και αναγνωριζει μονο αυτα;
Συμβαινει κατι, χαμογελαει το χειλακι τους, αλλα το ξεχνανε οτι ενιωσαν ετσι. Δεν μπορουν να θυμηθουν
τι ηταν αυτο που τους εκανε να γουσταρουν.
Οσο περνανε τα χρονια...
Οι σχεσεις διαχωριζονται σε καλες και ασχημες σχεδον αποκλειστικα με το σεξ. Τα συναισθηματα δεν
παιζουν τοσο ρολο κι αυτο με φοβιζει στ'αληθεια.. Γενικα οι ανθρωποι ειναι τα πιο αξιοπεριεργα οντα.
Γευομαι και σεβομαι τους προβληματισμους τους και προσπαθω να σκεφτομαι θετικα για τον καθενα. Δεν μπορω να εχω απαιτησεις
απο εναν 16-20χρονο οπως οι περισσοτεροι εδω μεσα βεβαια.. Απλα πιστευω οτι καποιος θα τους δειξει καποιο
δρομο που να μην ειναι αδιεξοδος. Καποιος καθηγητης, καποιος γονιος, αδελφος-φιλος, καποια γυναικα που
ελιωσαν για παρτη της.
Κι ομως αυτοι οι ιδιοι ανθρωποι ειναι η απαντηση που δινω οταν με ρωτανε αν υπαρχει κατι σ'αυτο τον κοσμο που
να φοβαμαι..
Ξερουμε ολοι οτι παμε για τον χαμο. Διαλεγμενος ο δρομος μας απο μας τους ιδιους. Καηκε ολη η Πελοπονησος και
ο γαμημενος αυτος ο εμετος που εχουμε για να μας κυβερναει η να αντιπολιτευει αντι για μας, κρινει το πως
αντιμετωπιστηκε η "κριση", μιλαει για ασυμμετρες απειλες που το 90% εδω μεσα δεν μπορει να κατανοησει τι σημαινει,
για τους γαμημενους ολους αυτους.. Που μας πεθαινουν πριν την ωρα μας..
Να βλεπω δηλαδη το ΛΑΟΣ να εχει υποψηφιες μια λαικη τραγουδιστρια (ερωτηθηκε σε πρωινη ενημερωτικη εκπομπη
καλων δημοσιογραφων τι σκεφτεται να κανει για το ΑΕΠ-ακαθαριστο εθνικο προιον- και ανταπαντησε οτι ειναι
ακομη πολιτης, και οχι πολιτικος για να ξερει τι σημαινει αυτο, "παρακαλω πειτε μου") , μια γλαστρα πρωιναδικου,
μοντελα, και 2 τετραπληγικες αφισες "Γροθια στο κατεστημενο", "Χερι- Χερι μ'αυτον που διαφερει"...
Ρε φοβαμαι σας λεω... Δηλαδη τι να κανουμε να ουμε; Να παμε να ζησουμε σε καποιο βουνο;
Γιατι και στο εξωτερικο να παμε παλι σκατα θα δουμε. Δεν αρκει να παει κανεις στην Γερμανια. Πρεπει να γινει
Γερμανος. Γιατι και οι Ελληναραδες του εξωτερικου ειναι αλλου. Δεν γινεται ενας Πουλικακος να κανει διασκευη το
Υπαρχω σε ροκ μετρα και να λενε οτι βιαζει την ελληνικη λαικη φωνη και τους μεταναστες οταν αφηνουν να λεει
το ιδιο τραγουδι ο καθε Σφακιανακης και να κανουν τουμπεκι.
Να βλεπουν τον Σακη τον Μπουλα να τραγουδαει στους Τηλεκανιβαλους τον εθνικο υμνο σε στυλ Καζαντζιδη
ειρωνευομενος τη μουσικαντολαικη ταση που αρχιζε τοτε το '87 (ναι τοτε που πηραμε το Ευρωπαικο) να κατακλυζει
τα λαικα κεντρα και να λενε με "απταιστα" Ελληνικα οτι καταστρεφει τον εθνικο μας υμνο που μιλαει για τα
Ιερα κοκκαλα των πεσοντων μας. Γιατι ρε σκατοσοβαροφανη Ελληνα εχεις τοσα και τοσα που μπορεις να τρελαθεις..
Για ενα κωλοποιηματακι που το σατιριζουν για να δειξουν την βλακεια μας τρελαινεσαι; Ειμαι παραπληγας, ειμαι
ημιπληγας... Αφησε με να περλεκεπελεκησω το Εξκαλιμπερ...


Σε παρακαλω...


Περναν οι νυχτες..
Τα δευτερολεπτα βαρια στους λεπτοδεικτες..
Ζητωντας κατι..
Που να μην γινεται ουρλιαχτο, κι οφθαλμαπατη...
Δε λες κουβεντα..

Ειλικρινα θα μπορουσε να ηταν γραμμενο για καθε νοτιο που εζησε μεσα στη φωτια..


"Μα που ειναι επιτελους το κρατος;"

Για καποιο περιεργο λογο μια μεγαλη μεριδα πολιτων πιστευει πως, οταν κατι ασχημο συμβαινει, το κρατος
(θα πρεπει να) μπαινει σε ενα τηλεφωνικο θαλαμο, πεταει απο πανω του το βαρυ γραφειοκρατικο του κοστουμι και,
με την κοκκινη στολη με το Κ στο στηθος, ορμα εγκαιρα για να σωσει τους ανημπορους πολιτες. Ετσι, οταν
καθυστερει εξανιστανται, αγνοωντας δυστυχως οτι το κρατος την εχει πεσει προ πολλου για υπνο, κρεμωντας το
παραπλανητικο "επιστρεφω αμεσως" εξω απο το γραφειο του..

Στην μουσικη φαινονται ολα, ειναι ενα καρδιογραφημα, ενας χαρτης. Οταν απο τους Doors και τα ρεμπετικα της Μπελου
πας στους Blink182 και τον Τσαλικη, οταν απο καποια Nina Simone και κατι JJ και κατι αρχαιες τωρα Τρυπες,
σου τραγουδαει η Ινα Λαζοπουλου και οι 4-play... Καταλαβαινεις ξεφτιλα..

Υπαρχει ομως μια λεπτη γραμμη. Τυχαινει καμια φορα στο ζαπιγκ πανω να πεσω στις ειδησεις του Σταρ, οι οποιοι
παρα τα κακως κειμενα νομιζουν οτι κανουν λειτουργημα. ΑΦΟΥ βγαλουν 30 φορες και προμοταρουν στα παραθυρα τους
την Στελλαρα την Μπετζεντακου μετα κανουν δηθεν χιουμοριστικα βιντεο με πραγματικα εμετικο κραξιμο, διχως ιχνος,
μιλαμε για ιχνος χιουμορ και εχουν την εντυπωση οτι κανουν αυτο που κανει και ο Αναστασιαδης.

Δεν θυμαμαι ποιος το ειχε γραψει(ο Μπρεχτ ισως) αλλα ελεγε οτι "Το χιουμορ και ο αυτοσαρκασμος ειναι το τελευταιο καταφυγιο
του σημερινου πραγματικα αγνου ανθρωπου.."


Σου 'πε το βραδυ να περασει για καφε...
Του 'πες το ναι...
Κοιταξε του 'πες θα 'ναι μονο για καφε...
Πισω σας εσβησε το φως...
Κι ετσι βρεθηκατε γυμνοι...
Κι εσυ..
Κι αυτος..
Δεν το περιμενες ξερω...
Σ'εγδυσε με το ζορι...
Κι ηταν βιτσιοζικο αγορι...
Ηθελε να στο κανει απο πισω...
Σε τοσες χαρες αντε, σου κανω του 'πες και την χαρη αυτη...
Κι ηταν αδιαφορη, κι ακρως φλεγματικη...
Ακομα... και την υστατη... ΣΤΙΓΜΗ.

Α ρε Παυλαρα.



Ποσοι απο σας εδω μεσα αραγε κανετε το χασισι πρωτιστος για μαγκια και ποσοι γιατι σας ανοιγει τα μυαλα και σας
χαλαρωνει.
"It's a gate opener" που ειπε και ενας φιλος του Homer Simpson..
Ποσοι εχετε δοκιμασει πρεζα και ποσοι εχετε τα χαπια και το acid για ασπιρινες...
Ποσοι θα βαλετε χρυσα ρουθουνια στα 40 σας;
Ποσοι παραγγειλατε Salvia η μανιταρια απο το ιντερνετ και μετα περηφανευοσασταν στους φιλους σας χωρις να παρετε τα μετρα
ασφαλειας που χρειαζονται για να τα δοκιμασετε..
Σιγουρα καποιοι εδω τρωνε ντατουρα γιατι το καψιμο το δειχνουν συνεχεια XD
Νταξ γαμα τα ναρκωτικα, πεπερασμενα. Χρειαζονται αλλωστε για να εισαι Νορμαλ.

Παμε αλλου. Το ξερετε οτι σε καποια εργοστασια στην αμερικη φορανε πανες για να μην χανουν χρονο απο το
διαλλειμα η την εργασια τους οι εργατες; Οτι σε καποιες περιοχες τις Ασιας δουλευουν 12χρονα σε ορυχεια γιατι
απλα και μονο χωρανε απο τα στενα τουνελ εκει μεσα; Οτι πολλοι υποψηφιοι στις εκλογες ηταν μεγαλα κεφαλια το ΄74
και πριν; Οτι στην απολυτα δημοκρατικη βουλη μας οι βουλευτες μιλανε σε 3λεπτα και δεν τους επιτρεπεται παραπανω
αν δεν γινει πρωτα ψηφοφορια οταν θελει καποιος να μιλησει για καποιο σοβαρο θεμα; Οτι το 1821 η εκκλησια δεν ηθελε καμια επανασταση γιατι τα ειχε βρει με τους Τουρκους και τρωγαν με χρυσα κουταλια; Οτι απο τους ηρωες της επαναστασης ουτε οι μισοι δεν μιλουσαν ελληνικα; Οτι 18χρονοι περνουν τα μπλε
παππουδοχαπα σαν καραμελες για να γαμανε λιγο παραπανω και μετα να τρεχουν στα νοσοκομεια με καρδιολογικα προβληματα; Οτι αμα
βαλεις κοκα στην γλωσσα σου την ωρα που κανεις γλειφομουνι η γκομενα θα εχει το γαμησι της ζωης της; Μπορεις να
εχεις ενα παρομοιο αποτελεσμα με καποια τσιχλα που αφηνει εκεινη την καυτερη αισθηση.. Θα εχει το καλυτερο
γλειφομουνι της ζωης της τουλαχιστον. Συγνωμη που γινομαι χυδαιος και ανωμαλος με ολα αυτα που ειπα στην
παραπανω παραγραφο. Η εποχη θα φταιει...


Και ναι.. Δεν μπορω να της μιλησω... Να της πω οτι οταν την βλεπω μου κοβονται τα ποδια.. το στομαχι μου γινεται
κομπος... χανω τα λογια μου, τα λογικα μου... Την θελω σαν τρελος...

Και οταν τελικα βρεθειτε εσυ κι αυτη σπιτι της για καφε αφου εχετε γινει φιλαρακια,
τελειως τυχαια θα ειναι και μια φιλη της εκει.

"Ελα λεγε, μην κολλας επειδη ειναι ο Τηλεμαχος μπροστα, τα ξερει για μενα και τον Κωστα..." κανοντας σε να
νιωσεις τελειος γκει, και βεβαια αν προσπαθησεις να της μιλησεις τελικα για σας τους 2, θα μαθεις οτι εισαι ενας
πολυ ξεχωριστος ανθρωπος στη ζωη της, αλλα η μονη πιθανοτητα να ξαπλωσεις διπλα της ειναι σε ομαδικο ταφο...


Και μετα αναρωτιομαστε γιατι η νεολαια καταφευγει τοσο συχνα στην παλια, δοκιμασμενη λυση του ακραιφνους αυνανισμου.
Ξερω ανθρωπο, ο οποιος την εχει βαρεσει και την εχει ματωσει 13 φορες σε μια μερα και ευτυχως δεν εννοω εμενα.

Τεσπα. Βιβλια δεν διαβαζουμε, μουσικη δεν ακουμε, σωστη τηλεοραση και σινεμα δεν βλεπουμε αν δεν εχει τουλαχιστον
μια ματριξ σκηνη μεσα, πως να εχουμε χιουμορ; δηλαδη αν ο Μαριος δεν μπορει να γελασει με ενα αστειο για την καραφλα
του η αν ο Χρηστος δεν με πει 15 φορες χοντρο την εβδομαδα πως θα νιωσω ανθρωπος.

"Οχι αγαπη μου δεν ειναι αυτο που νομιζεις"

Και κατα σατανικη συμπτωση ειναι παντα αυτο που η αγαπη νομιζει. Εδω που τα λεμε, αφου σε τσακωσε να δαγκωνεις
τις ρωγες της αδελφης της, τουλαχιστον βρες και συ κατι πιο προτοτυπο να της πεις οπως "Αγαπη μου το ηξερες
οτι το βασικο εξαγωγιμο προιον της Νορβηγιας ειναι ο μπακαλιαρος;" απαντα στον αιφνιδιασμο με αιφνιδιασμο και ποτε
δεν ξερεις.

Δεν ξεχωριζεις πια,
τι 'ναι σωστο τι λαθος,
και την χεσμενη τους ποδια
το στομα σκυβει και φιλα,
του κοπροΛΑΓΝΟΥ τη χαρα,
στην καναν παθος...

Κι ετσι η δικια μου ακριβη ηδονη
δικοι μου οι ψυχοχειρουργοι
με την αρρωστια που χει η νυχτα σε κραταω στο χω πει
θα ψαχνεις μες τον πατο καθε ακαθαρσιας
νομιζοντας πως θα με βρεις
μες τα σκατα
σκλαβο της εξουσιας..


------



Αγαπαω κι αδιαφορω...
Και κραταω τον καταλληλο χορο..
Το λοιπον θα αγαπαω κι εμενα...
Οπως εσενα...


Μην παρανοεις τα λογια που χω πει..
Ειν'η πιο απλη του κοσμου συνταγη...
Νιωσε με για να σε νιωσω κι ας πονας..
Ειν'πανακριβο στο λεω ν'αγαπας..


Κοιτα με στα ματια κανε υπομονη..
Διωξε του αλλου κοσμου την επιρροη...
Νιωσε με για να σε νιωσω κι ας πονας...
Ειν'πανακριβο στο λεω ν'αγαπας...








Ισως προτιμαμε να μας φωναζουν "Εισαι μαλακας, μαλακα.."
Ηταν και καποιος που στο αιαρσι το εκανε /αμε και
ειπε απο κατω για να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νε(γρ)οι. Ροφλκοπτορζ ετσετερα...




Για τους αμετρητους λιγους..

ΥΓ. Φρομ τεχ φοραμ..

Παρασκευή, Ιουλίου 20

aganakthsh

einai dynato re c na xarakthrizete mia epoxh apo 8lipsh? apo emotional shit kai trends apo thn mia akrh mexri thn allh? Na mhn yparxei proswpiko attitude alla mono maziko? fukc trends laugh @ emo..

Ημιπορεια σταθερη...

Δεν γραφω πια απο το σκουριασμενο τραπεζι του θαλαμοφυλακα. Δεν εχω πια ενα ακουστικο στ'αυτι κρυμενο και σε πολυ χαμηλη ενταση μην τυχον και ο εφοδευοντας βρει ευκαιρια να με κραξει η να με καμπανιασει. Ουτε γραφω μεσα στ'αγρια χαραματα προσπαθωντας να αποφυγω ειρωνικες ματιες και σχολια αθελητα απεδευτων μυαλων. Ειμαι Χαλκιδικη, Πλατανιτσι στα μεσα του Ιουλιου.. Μια ησυχη καθημερινη με ελαχιστο κοσμο. Τη δυναμιτιζω με Skidrow στη διαπασων την ωρα που ολοι λαχταρανε καφε και τσιγαρο. Κι εγω αλλα αδυνατον χωρις μουσικη.

Πηρα 10 μερες αδεια ολες κι ολες απο την δουλεια αλλα ειπα να μην παω Μυκονο και φετο,"γιατι εκει ξερουν να διασκεδαζουν", αλλα να ρθω εδω να χαλαρωσω και ωσαν κεντρο διερχομενων να σκανε με βαρδιες φιλαρακια απο Θεσσαλονικη.

Μολις τελειωσα ενα βιβλιο που αγορασα μερικες μερες αφοτου απολυθηκα, καπου 2 μηνες θα εχει. Unplugged<<χωρις βυσμα>>. Δημητρης Ουλης ο κυριος. Εκανα πολλες προσπαθειες να το ξεκινησω αλλα οι συνθηκες και τα μυαλα μου στην πολη δεν μου το επετρεψαν. Το ξεκινησα χθες, το τελειωσα σημερα. Ζουμερο βιβλιο. Κλωνιζει , θυμιζει και συγκινει. Δε το προτεινω σ'αυτους που δεν εχουν εκπληρωσει η εστω ειναι στην μεση της στρατιωτικης τους θητειας. Ισως τρομαξουν πριν την ωρα τους. Ουτε ισως σ'αυτους που πηγαν καργα βυσματωμενοι και περασαν χαρμα με το αγιο χερι του Διοικητη-φερεφωνο του Πολιτικου/ στρατιωτικου βυσματος κανοντας σχετικες διακοπες. Φυσικα δεν τους κατακρινω. Καναν το πιο σωστο που μπορουσαν και αν ηταν στο χερι μου δεν θα πηγαινα καθολου. Εσεις οι αλλοι που καλοπερασατε μεσα στην κακοπεραση θα το γουσταρετε περισσοτερο το βιβλιο.

Τεσπα θα γραψω περι ανεμων και υδατων σημερα. Σκεφτομουν να κανω μια αναλυση των communities του CS kai του WOW αλλα επειδη ειναι πολλα και στην τελικη βαρετα θα το προσπερασω. Χωρισα μετα απο 3,5 χρονια την ψωλα. Ακομη ομως γαμιεται υπεροχα... Προσπαθω να βρω τι θελω να κανω... Υπευθυνος στο μαγαζι μας γιατι ο πατερας ειναι buisnessman και δεν προλαβαινει να βρισκεται εκει. Ουτε με την φαμιλια προλαβαινει αλλα αυτο ειναι αλλο κεφαλαιο. Με πιεσε δε λεω. Υποχθονια και ψυχολογικα. Μπορει τα μουνια να ασχολουνται λιγο περισσοτερο μαζι μου αλλα και τι εγινε. Θελω κατι μικροτερο, κατι με λιγοτερες ευθυνες. Οχι γιατι ειμαι ευθυνοφοβος η μαλακας αλλα γιατι με το που γυρισα καταπιεσμενος απο το στρατιωτικο μπηκα κατευθειαν στα βαθια. Εγω που δουλεψα 4 μηνες σερβιτορος να κραζω ατομα που ζουν απο αυτο. Γιατι δεν κανει καλα την δουλεια του. Κρινω σωστα αλλα και ποιος ειμαι εγω για να το κρινω ρε φιλε? που δεν εχω δουλεψει ποτε κατακαλοκαιρο με 50 τραπεζια υπ'ευθυνη μου και Κυριακη στην πισινα να γινεται της πουταναρας. Η γλωσσα εξω και σαλιο 0.

Προσπαθω μια φορα τον μηνα να κοψω το τσιγαρο. Γελαστε εξω δυνατα.

Προσπαθω να χασω κιλα. Εχανα 3 εβαζα 3 βδομαδα παρα βδομαδα. Τωρα εχω χασει 7. Ισως βοηθαει η μονιμη σαουνα μεσα στα πουκαμισα της δουλειας.

Προσπαθω να βρω ταυτοτητα. Τι κανεις στη ζωη σου μανιτο μου? ιδεα δεν εχω.. σιγουρα τιποτα της επιλογης μου. Καποια στιγμη θ'ανοιξω σιγουρα ενα beach bar στην χαλκιδικη. Τ'ορκιζομαι. Κι αν δεν χορευουν συνεχως οι θαμωνες θα το κλεισω την επομενη. Επιβαλεται να κανεις κατι που να αξιζει στη ζωη σου.. Εχεις κατι και χαιρεσαι γιατι οι αλλοι το χαιρονται στο μισο απο σενα.. στο διπλασιο.. στη νιοστη... Να μοιραζεις τριπακια σε βινιλιο και ολοι να κουνιουνται αφιονισμενα.. καυλα..

Παντου MILF γυρω μου στα τροχοσπιτα. και κατι μουνακια να σταζουν μελι. Διψανε για ερωτα λικνιζονται με το τιποτα.. Η εκκλησια θα βγαλει καποτε φιρμανι οτι το καλοκαιρι ειναι του σατανα. "Προμοταρει την γυμνια και τα σεξουαλικα οργια" θα πουνε.. Τα ορια της μαλακιας ειναι δυσδιακριτα γι'αυτους αλλωστε. Αχχχ... Υπαρχουν γυναικες που μιλανε στην καρδια και στο σωμα... Χημικες ενωσεις στον αερα και ο εγκεφαλος να δουλευει υπερωρια. Οχι μονο γιατι τον διεγειρει αυτη αλλα και γιατι σπαταλας χρονο υπνου στο να την σκεφτεσαι, να την ονειρευεσαι με ματια ανοιχτα.. Κι ενα φιλι θεε μου να μου δωσει, προσευχη σου κανω..

Thank you very much, i fucking love you men, smoke some fucking dope!

Τετάρτη, Μαΐου 9

Πυρ-Πολίτης



Φορεσα την μπλε μου ταυτοτητα, ενα τζινακι στην τσεπη και εφυγα για να περλεκεπελεκησω το εξκαλιμπερ. Φωτια στα μπατζακια τους. Καλο υπολοιπο, καλοι πολιτες, περηφανοι οπλιτες. Και δεν μας πιανει τιποτa. Σορρυ για την ενοχληση!

<3

Παρασκευή, Απριλίου 6

Kozmik Blues

Μη με πονας αλλο μωρο μου... Το μυαλο μου ικετευε αλλα το στομα μου αναλωνοταν σε λογια και βρισιες που μισουσα. Υπερδιεγερση, σφιγμενα δοντα, θα σπασουν σου λεω... Το σωμα μου εχει γινει ενα μεγαλο τουμπερλεκι. Ο σφυγμος μου χτυπουσε σε ολα μου τα κυταρα. Σε ολο μου το ειναι. Ποναω. Κοβομαι στα 2. Θα σε σκοτωσω αν συνεχισεις. Φυγε μακρια μου. Σε θελω ρε γαμωτο, που πας; Δεν μπορω μακρυα σου.. Θες να με τρελανεις; Τι θες απο την ζωη μου επιτελους; ΦΥΓΕ ΓΑΜΩΤΟ. Πως με κανεις ετσι; Πως καταφερνεις να με κανεις ετσι; Να με φερεις στα ορια της τρελας. Μηπως ειμαι ηδη τρελος; Μηπως κανω Εγω τις μαλακιες; Αποκλειεται. Εσυ φταις για ολα. Ζητα συγνωμη τωρα. Συγνωμη... Αλλα δεν μπορω να σου ζητησω συγνωμη... Δεν θα την πιστευω.. Επειδη ΕΣΥ φταις. ΜΑΛΑΚΑ. Ουρλιαχτο. Ξεφευγει το μυαλο μου. Αν δεν φυγεις ΤΩΡΑ θα γινει της πουτανας. Αει γαμησου μαλακα. Με χτυπαει ασυναισθητα ελαφρα στον ωμο απ'τα νευρα της. Την πιανω απο τον λαιμο αντανακλαστικα. Για ενα γαμημενο δευτερολεπτο.Την αφηνω αποτομα. Θεε μου τι κανω; Εγω ειμαι αυτος; Αααααργκχ. Φευγω τρεχοντας. Γραφω μηνυματα ιδρωμενος κι απονενοημενος. Βαριανασεμα. Πουτανα, δεν το πιστευω οτι με καταντησες ετσι. Ζωωδη ενστικτα. Τ'απαγορευω στον εαυτο μου. Θα τα σπασω ολα σου λεω. ΤΕΛΟΣ. Τι δεν καταλαβαινεις; Τ-Ε-Λ-Ο-Σ. Ολα πηγαινουν με υπερβολικη ταχυτητα. Σαν να χω παρει acid. Γυρναω σπιτι. Tool, tool,tool. Χτυπιεμαι. Ανατριχιαζει το κεφαλι μου. Ξεδινω σαν να φευγει δηλητιριο απο μεσα μου. Πορτα. Αυτη. Αγελαστη, σαρκωδης γυναικα. Δεν μπορω μακρυα σου. Φιλια φτιαγμενα απο παθος. Σμιλεμενα απο ερωτα. Γυμνοι στο πατωμα. Ολα ειναι αναπαντεχα δυνατα. Δυναμικα. Οργασμοι. Υγρα. Δαγκωματιες. Μη μ'αφησεις ποτε. Ποτε μωρο μου.. Στ'ορκιζομαι! Μεχρι την επομενη φορα.. Μπασταρδο παθος. Φοβαμαι. Δεν μπορω μακρυα σου.. Ποτε δεν μπορουσα.
FUCK YOU FOR LOVING ME. )metro(

Σάββατο, Μαρτίου 17

The Blues are back!


Click στην εικονα για να δειτε καλυτερα. The blues are everywhere! ;)
Υ.Γ. αμα δεν εχεις photoshop...

The three stories.

Η ελξη - 1η.
Την ειχα σταμπαρει εδω και καιρο. Πανεμορφη, με πυροξανθα μαλλια και γαλαζια ματια. Και ενα πανεμορφο χαμογελο. Φορουσε κοκκινα φορεματα και πολυχρωμα παπουτσια. Αυτο το κοκκινο ομως ηταν που με ειχε καψει. Την ζαχαρωνα σαν τρελος! Ωσπου ενα μεσημερι αναμεσα σε κηρομπογιες και πλαστελινες της εξομολογηθηκα τον κρυφο μου ποθο. Ενα κλεφτο φιλι κατω απο το μεγαλο τραπεζι.. Μολις φιληθηκαμε χαζεψα. Σαν κεραυνος εν'αιθρια. Η δασκαλα του νηπιαγωγειου δεν το ειδε σαν μια τρυφερη ιστορια αγαπης βεβαια, κι ετσι βρεθηκα εγω στην διευθυντρια, η μαμα της κραζουσα πανω απο το κεφαλι μου , και η μανα μου αλλαφιασμενη να τρεχει να σωσει την κατασταση. 6 χρονων ειμαι ρε παιδια! ενα φιλι στην τηλεοραση ειδα και ζηλεψα. Ηθελα κι εγω. Μην με φατε! Εχουμε και γλαροσουπα.
Υ.Γ. Η γυναικαρα με τα κοκκινα. Αξεχαστη!
Η Νικη - 2η.
Βρισκομουν στην ουρα 1 ωρα και 45 λεπτα περιμενωντας ενα δεινοσαυρο πισω απο ενα γκισε να με εξυπηρετησει. Κανονικα θα ειχα ηδη τελειωσει αν δεν ερχοταν η ωρα για το 20λεπτο δημοσιουπαλληλικο διαλλειμα μολις ειχε φτασει η σειρα μου. Ηθελα να κατεβασω πολλα αλλα ο τυπος μου ζητησε ευγενικα να περιμενω, οποτε θεωρησα βαρια τα μπινελικια και το παταρι ψηλο για να τα φτασω. Που να κουραζομαι τωρα...
Τι στιγμη της αναμονης, εκει που αλλαζα το ποδι που ειχε μουδιασει για να στηριχτω στο αριστερο, μια κυρια γυρω στα 65 πισω μου, ειπε: "Παιδακι μου επειδη μετα πρεπει να παω στην τραπεζα να παρω την συνταξη μου και δεν θα προλαβω μηπως θα μπορουσες να μου παραχωρησεις την σειρα σου;" Ευγενικος ο τυπος στον γκισε, ευγενικη και η γρια αλλα εμενα μου ειχε εκλειψει η ευγενια μετα απο τοση ωρα πνιγμενος σε ιδρωμενες μασχαλες και κλεισουρα δημοσιας υπηρεσιας. Προσπαθησα να συγκεντρωθω και απαντησα : " Λυπαμαι γιαγια αλλα βιαζομαι περισσοτερο απο σενα. Πρεπει να παω στην κηδεια της δικιας μου γιαγιας. Πεθανε απο κερκοσποριαση. Ασχημο θεαμα. . Το πιο ασχημο ειναι οτι το εχω κληρονομησει κι εγω. Περναει σε καθε 2η γενια. Η ζωη μου απο δω και περα ειναι μια αεναη αναμονη θανατου." Η γιαγια εκανε ενα μορφασμο οπως οταν ειναι 2 ατομα και πεφτει μια υποκοφη βρωμερη κλανια. Ε, η γιαγια ηταν αυτη που ξερει πως δεν εκλασε. Και δεν μου ξαναμιλησε. Το ενιωσα σαν μια μικρη νικη που εγινε ακομα μεγαλυτερη γιατι η λεξη κερκοσποριαση μου ηρθε εκεινη την στιγμη. Υπαρχει δεν υπαρχει νενικηκαμεν..
Το κελι - 3η.
Θα βουτηξω τα χερια μου σε γαλαζοπρασινη δαχτυλομπογια. Μ'αρεσει αυτο το χρωμα. Ισως γιατι θαυμαζω την θαλασσα.. θα παρω τον πινακα μου και θ'αρχισω τις αλλαγες. Πολλα σκουρα σημεια.. Σκληρες γωνιες.. Γραμμες που εχουν αρχη και τελος.. ΘΑ περασω τα δαχτυλα μου απο πανω φωτιζοντας καθε τι σκοτεινο, θα καμπυλωσω τις γωνιες, θα κανω τις γραμμες ατελειωτες. Θα κανω τον πινακα μου ομορφο. Μονο με την δικη μου υπογραφη απο κατω.
Μετα απο τοσα Θα ομως πως να πιστεψω τον εαυτο μου;
Αυτοπροπαγανδιζομαι;

Το μπαλακι

Μετα απο προσκληση της miss ki(c)ks πρεπει να γραψω 5 πραματα που με χαρακτηριζουν. Λοιπον...


1. Ειμαι ανθρωπος με τρομερες ανοχες απεναντι στους ανθρωπους. Δεν με ενδιαφερει ποσα κακα εχουν. Φοραω ειδικα γυαλια που απομωνονουν και διαχωριζουν τα καλα απο τα ασχημα και κραταω μονο τα πρωτα. Πολυ σπανια θα εκνευριστω ή θα στεναχωρηθω απο καποιον εκτος αμα προκειται για αχαριστια. Πιεζομαι τρομερα για να τη συγχωρεσω.

2. Βαριεμαι πολυ ευκολα. Μπορει να ξεκινησω και να σταματησω το ιδιο πραγμα κατ'επαναληψη οσο κι αν μ'αρεσει.

3. Δεν μπορω να συμμαζεψω τις σκεψεις μου οταν μιλαω για κατι πολυ ενδιαφερον ή κατι πολυ αδιαφορο. Δειγμα χαμηλου IQ ή τρελου καψιματος. Ή και των 2. Παραπαιω.

4. Ροχαλιζω σαν τρενο, σαν την μηχανη που βγαζει τον καυτο αερα γιανα κανεις ζεστο καφε. Συναναταται σε καφετεριες πολυ ρηχες για να εκτιμησουν ενα καλο τσιγγινο μπρικι. Προσπαθω να μην συχναζω σε τετοιες. Αμα ειμαι αρρωστος μπορει να βηχω και να ροχαλιζω ταυτοχρονα. (fact)
Αμα ειμαι πολυ κουρασμενος, αρρωστος και με παρει ο υπνος ενω χεζω μπορει να βηχω, να ροχαλιζω και να κλανω ταυτοχρονα! (not yet a fact αλλα οσο ζω ελπιζω!)

5. Εχω πολυ υψηλες απαιτησεις απο τον εαυτο μου. Σε σημειο που πολυ σπανια πιστευω οτι ημουν αρκετος και σταθηκα στο υψος των περιστατσεων. Θυμα καποιας βαθυτερης μεγαλης ανασφαλειας. Νομιζω οτι μου προκαλει και θα συνεχισει να μου προκαλει καποιο αδιευκρινιστο προβλημα. Κατι σαν αγχος... κατι σαν κατι...

That's all folks.

Θα πεταξω το μπαλακι μονο στη χαμενη μου φιλη, γιατι μονο αυτη δεν εχει παρει προσκληση και ταυτοχρονα θελω να μαθω τα σωψυχα της. Μπορει να κανω και λαθος. Lost(re)?

Τρίτη, Φεβρουαρίου 27

Venceremos

Τα τελευταια χρονια αποφευγαμε ο ενας τον αλλον συστηματικα. Ειχε παρει την αποφαση να μην με ξαναδει κι εγω σαν εγωιστης που ημουν δεν την ξανακυνηγησα. Μια ηλιολουστη μερα κατεβαινα την Αγγελακη με τ'ακουστικα στ'αυτια, με αργο, σχεδον χορευτικο βημα και μετρουσα τις τετραγωνες πλακες του πεζοδρομιου πηδωντας απο την μια στην αλλη. Ωσπου σηκωσα το βλεμμα μου και την ειδα... Ωχ... Σκεφτηκα. Εσκυψα το κεφαλι μηπως και δεν με δει σαν τις στρουθοκαμηλους που βαζουν το κεφαλι στο χωμα αφηνοντας εκτεθειμενο το κωλαρακι τους που προσφερεται για αμετρητα πισωκολλητα. Εστρεψα και βγηκα στον δρομο για να περασω απεναντι. Δεν ειχα καταλαβει οτι με ειχε δει κι αυτη ακριβως την επομενη στιγμη που την ειδα εγω και το μυαλο μου προσπαθουσε να αποκλεισει ενα τετοιο ενδεχομενο. Το παραδοξο ειναι οτι αντεδρασε με τον ιδιο τροπο. Εσκυψε το κεφαλι και πηγε να περασει απεναντι. Φτασαμε στο απεναντι πεζοδρομιο την ιδια στιγμη. Πηγαμε να προχωρησουμε και βρεθηκαμε ξαφνικα προσωπο με προσωπο. "Οχι ρε πουσ..." Η φραση της κοπηκε εκει. Ενα μεγαλο πιανο με ουρα ειχε μολις προσγειωθει πανω στην τυχη μου, στο μισο μετρο απο μενα! Ακολουθησε ενα μεγαλοπρεπες "ΓΚΛΑΝΚ" και πολλα "τλικ", "τλικ", "τλικ" απο τα πληκτρα που σκορπιζαν δεξια κι αριστερα. Μεγαλη κωλοφαρδια θα ελεγα.Αμα το πιανο κουνουσε λιγο την ουρα του θα βρισκομουν κι εγω φυτεμενος σ'ενα πεζοδρομιο, πραγμα λιγακι στεναχωρο αν και παντα μου αρεζε να παιζω πιανο, εστω κι αν ηξερα μονο τα καλαντα.

Επιτελους λοιπον, πεθανε η τυχη μου! Συνεβη αυτο που αποζητουσα εδω και καιρο. Η τυχη μου που ποτε δεν μου εδωσε σημασια, ριχνοντας μου μια τελευταια ματια, τωρα θα δινει σημασια μονο σε πλακακια πεζοδρομιου! Καιρος για να πιασουν δουλεια οι απογονοι της. Τοσες φορες που το καναμε ειχαμε γεννητουρια. Ερωτευμενοι σχιζοφρενεις. Γουσταρα τοσο πολυ που το διατυμπανουσα παντου. "ΓΑΜΩ την τυχη μου...". Τουλαχιστον υπολογιζα οτι τα παιδια θα δινουν την ιδια σημασια και στους δυο γονεις.

Μαζεψα την ομαδα κρουσης και τους εδωσα οδηγιες συμφωνα με το σχεδιο επιθεσης αφου τους εβαλα σε σειρα. Πρωτα το μυαλο, υστερα η εμπνευση, μετα η καρδια, χερια και ποδια, το παθος, και τελευταια αλλα καθολου καταιδρωμενη η ευγενη βλακεια! Οδηγος μου ολα αυτα τα χρονια θα οδηγουσε για αλλη μια φορα το Steyr με τον προσωπικο μου στρατο. Με τις ηγετικες ικανοτητες που διεκριναν τον ελληνα John Rambo δηλαδη εμενα, ο κοσμος διψουσε για λογο ανυψωτικο!

"Αλανια μου", ειπα, "ηρθε η ωρα να κατατροπωσουμε την αμερικανικη αρμαδα! Δεν υπαρχει αμερικανικο ονειρο. Υπαρχει το δικο μου ονειρο και απαγορευεται να εχει το ιδιο ονομα με το ονειρο οποιουδηποτε αλλου. Γιατι ειναι δικο μου. Ειναι αυτο που θελω εγω και δεν τιθεται θεμα συγκρισης. Αν ονειρευομαι ακριβως τα ιδια πραγματα με ολους τους αλλους τοτε με εχει κατασπαραξει καποιο συστημα, ζηταω οτι μου επιβαλει αυτο και δεν δεχομαι κανενας να μου επιβαλει οτιδηποτε! Θελω το μεταλλικο εξωτερικο ενος κρανους για τασακι. Το θελει κανεις αλλος; Οχι πειτε. Το περιμενα... Γι'αυτο σας λεω λοιπον. Το ονειρο ειναι δικο μου! Ηρθε η ωρα κι αυτη τη φορα η τυχη ειναι με το μερος μας! Θα νικησουμε!"

Το μυαλο με γιουχαϊσε για το ηλιθιοδεστατο παραδειγμα με το τασακι αλλα εγω, με την βοηθεια της βλακειας , ειχα δειξει αυτο που ηθελα! Οτι μπορεις να ονειρευεσαι για το παραμικρο. Ακομη και για κατι τοσο μικρο και φτηνο που ομως αν το αποκτησεις και σε ανακαλυψουν θα τρεχεις σε στρατοδικια για μιση ντουζινα χρονια. Τα παντα ειναι ετοιμα για σπορα στο ονειρικο σου πεδιο. Πεδιο μαχης. Και το ρισκο τους ειναι ολη η καυλα. Ιδρωτας, αγωνια, πεταδην και η χαρα της αποκτησης! Στοιχειωδες!

Αλλα φυτευεις ονειρα στο πεδιο σου, οχι το κεφαλι σου στο μαξιλαρι. Ουτε κουκουλωνεσαι μεχρι πανω για να χασεις την επαφη σου με τον κοσμο και να πνιγεις μαζι με οτι σε ποναει. Με το μαλακα το γκομενο, το μαλακα το αφεντικο , το μαλακα τον εαυτο σου. Εχεις πολυ καλυτερα πραγματα να κανεις. Power Yoga, ζαχαροπλαστικη, τσαπαρι, ονειρα.. και με την βοηθεια της τυχης δημιουργεις, ξεφευγεις... Φτιαχνεις την δικη σου πραγματικοτητα. Φτιαχνεις φτερα και τ'ανοιγεις λιγακι.. Με κοπο..

Το τσοπανοσκυλο ακολουθουσε για αγνωστο λογο μια κισσα. Με αργο βημα, μπροστα η κισσα πισω η σκυλα. Η πουλαδα νεουδι καθως ηταν ανοιγοκλεινε τα φτερα της προσπαθοντας να ξεφυγει απο την εκνευριστικη κατασταση που ειχε περιελθει. Δεν μπορουσε ομως... Αδυναμη. Ωσπου φυσηξε ενα βοριαδακι. Το σκυλι αρχισε να τρεχει. Η κισσα ετρεξε κι αυτη για να φυγει ανοιγοκλεινοντας απονενοημενη τα φτερα της, χωρις να υπολογιζει το ψιθυριστο βοριαδακι. Δεν το ειχε ξαναζησει... Οχι ετσι... μα εντελως ανελπιστα... πεταξε... Venceremos...

Σάββατο, Φεβρουαρίου 24

xD

Θα ηθελα οσοι διαβαζουν αυτο το μπλογκ και δεν εχουν διαβασει τα 3 πρωτα κειμενα που γραφτηκαν απ'αλλου γι'αλλου και μετα περαστηκαν εδω να διαβασουν πρωτα αυτα γιατι τα προτιμω κι εγω απο τα επομενα. Γραφτηκαν σε πιο παραξενες μερες. Και αν ειναι δυνατον το σχολιακι σας ειναι ευπροσδεκτο! Ty.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 22

Welcome to the house of Prince

Ειμαι φανατικος καπνιστης και κανω μεγαλο κακο στον εαυτο μου, το ξερω. Θα το κοψω καποτε μαχαιρι! Οπως και να χει θελω να καπνιζω μονο το καλυτερο τσιγαρο. Να νιωθω τον καπνο να καλυπτει τα πνευμονια μου. Μετα απο αυτη την κοινοτυπη διαφημιστικη ατακα πρεπει να πω οτι υπαρχουν τσιγαρα και υπαρχει το Prince. Και δη το μαλακο!

Εν συνεχεια λοιπον υπαρχουν 4 τυποι ανθρωπου. Σκεφτειται οτι σας κανουνε τρακα. Δεν μας ενδιαφερει αν ο αλλος ειναι ενας κλασσικος ζητουλας τρακαδορος ή ενα φιλαρακι που ξεχασε να παρει τσιγαρα. Αν και το ενα δεν αναιρει το αλλο μας ενδιαφερει το πως θα κανει την τρακα!

1) Σου λενε : "Φερε ενα πριτς". Πριτς. ΤΙ ΠΡΙΤΣ ρε βαρβαρε, ρε σουγκλακο, ρε νεαντερνταλικο απολειφαδι; Αυτος ειναι ο τυπος που καπνιζει χαβαλε και δεν ειναι μυστης της τεχνης του καπνισματος! Εκνευριστικος μεχρι αηδιας με ελειπης αισθηση του χιουμορ και χαμηλου IQ. Οτι και να ζητησει θα παρει τα χνουδωτα μου!

2) Σου λενε : "Να σου παρω ενα πρινσακι;" Ευγενης και παιχνιδιαρης. Παρα το υποκοριστικο -ακι δειχνει οτι ξερει σε τι απευθυνεται και το εχει καπνισει πολλες φορες. Το κερδιζει με την αξια του το τσιγαρο.

3) Σου λενε : "Ρε μαλακα δωσε ενα πρινς". Συνηθως προκειται για καποιον φιλο σου που καπνιζει Marlboro, εχει ξεχασει να παρει τσιγαρα, και σε βριζει που καπνιζεις Prince. "ψιλομαλακια ειναι, πολυ βαρυ". Παρ'ολ'αυτα αναγνωριζει αυτη τη βαρυτητα του καπνου του, ενα στοιχειο που εκτιμας και ζητας στο τσιγαρο που καπνιζεις. Αν δεν κανεις ενα δυνατο τσιγαρο καλυτερα να μην κανεις καθολου! Εχοντας και το ελαφρυντικο, οντας φιλος σου τσιμπαει το τσιγαρακι.

4) Σου λενε : "Να σου παρω ενα πριγκηπα φιλε μου;" Οσα θες αδελφε. Συνηθως προκειται για μεγαλυτερους ανθρωπους που πραγματικα εχουν ζησει το γαλαζοαιματο αυτο τσιγαρο. Ισως και τυπους με το μουστακι του Salvador, μισοτρελους διανοουμενος της παραλιας, της Ναυαρινου ή της Αριστοτελους. Ετσι το αποκαλεσε και ενασ ζωγραφος μιας πλατειας της Γαλλιας βλεποντας ενα μπουλουκι σε 7ημερη να περναει απο κει. Αφου εκλεισα το στομα μου απο την εκπληξη που ηταν Ελληνας, του εδωσα το τσιγαρο και προχωρησα. Λιγο παραπερα 3 σπουργιτια τρωγαν απο την κρεπα ενος ζευγαριου που φιλιοταν στο τραπεζι μιας Creperie. Αφου βλαστημησα που ημουν μπακουρι σε μια τετοια πολη ζωστηκα με πιρουνια και μαχαιρια και ορμησα μεσα ουρλιαζοντας προσευχες στον Αλλαχ. Μετα απο 3 τεταρτα ανατοιναχτηκα γεμιζοντας τους τοιχους σοκολατες, κομματια φραουλας και μπισκοτα βανιλιας.
Un soda avec citrus s'il vous plait!

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 19

Αυτοκριτικη - Αυτοϊασή - Αυτοδημιουργια

Εχω βιωσει πολυ τραγικα συναισθηματα και εχω κανει πολλες χοντρες μαλακιες στη ζωη μου οπως οι περισσοτεροι ανθρωποι ισως. Εχω κερατωσει γυναικα που ημουν ερωτευμενος, εχω γαμηθει με γκομενα αδερφικου φιλου που μολις ειχαν χωρισει γιατι ημουν δυστυχως ερωτευμενος και δεν ειχα κοτσια να του πω ουτε το ενα ουτε το αλλο, εχω πληγωσει τον πατερα μου αφου πρωτα εκανε αθελα του ισως το ιδιο σε μενα, εχω δοκιμασει διαφορες ψυχοτροπες ουσιες τουλαχιστον απο μια φορα γιατι εκοψα το ποτο μαχαιρι και επρεπε να βρω ενα υποκαταστατο. Ανακαλυψα το χορτο και ομολογω οτι αξιζε τον κοπο γιατι ολα τα αλλα μαζι και το ποτο τεντωνουν και το μυαλο και το σωμα.Εχω ερθει σε διαμαχες με φιλους κολητους ασχετα που ακομα πιστευω οτι ειχα δικιο και ειμαστε ακομα μαζι απο την τριτη δημοτικου. Μαγικη 5αδα! Εμεις και αυτη του '87. Εζησα 3 θανατους πολυ κοντινων μου προσωπων σε πολυ συντομο χρονικο διαστημα.

Περασα 2 σταδια συναισθηματικης κορυφωσης. Μιας απολυτα θετικης και μιας απολυτα αρνητικης. Ισως επειδη δεν ημουν σε θεση ακομα να τα αντιμετωπισω. Ακομα δεν μπορω καποια απο αυτα αλλα τα ξεπερναω πολυ πιο ευκολα. Ξεσπουσα σε κλαματα ακομη και με προβληματα που ηταν φαινομενικα ευκολα, απομακρυνα πολυ κοσμο απο κοντα μου.Εδιωχνα για αρκετο καιρο μεχρι και την γυναικα που κατεληξα να αγαπησω οσο εναν-δυο ανθρωπους ακομα σ'αυτον τον πλανητη. Με συγχωρουσε παντα κι αυτο δεν θα το ξεχασω ποτε. Οπως και οτι κατεληξα να την χωρισω 4 φορες σε 3 μηνες γιατι "δεν ξερω τι θελω".
Ωσπου καποια στιγμη καταλαβα οτι επρεπε να συνελθω. Την παρακαλεσα να μαζεψει τα μπογαλακια της και να ερθει να μεινει στην καρδια μου και αυτη, σαν μοναδικο ατομο που ειναι, δεχτηκε! Ενθουσιασμος, Μπιζζζ και χειροκροτηματα μεσα μου. Ημουν μικρος και αυτη το ιδιο για να ζησουμε τον απολυτο ερωτα. Ειχαμε και οι 2 ανειλημμενες υποχρεωσεις αλλωστε σαν φοιτητες(εγω της πουτσας βεβαια!). Αλλα ειμασταν αρκετα μεγαλοι για να την αγαπησω και -ελπιζω αλλα και το ξερω πια- να μ'αγαπησει πανανθρωπινα που λεει και ο Λιακοπουλας. Μετα απο σχεδον 4 χρονια που ειμαστε χωρια ξερουμε ακομα οτι υπαρχει αυτη η αγαπη και την δειχνουμε με καθε δυνατο τροπο σε καθε ευκαιρια. Ειμαι και ειναι απικο οποτε υπαρχει αναγκη. Πολυτιμος ανθρωπος παρα τα ελατωματα και τις ανασφαλειες της...

Με εκανε να ξεπερασω εκεινο το σταδιο που βρισκομουν και να βρεθω σε ενα μεταβατικο, να εκτιμησω οτιδηποτε πολυχρωμο και ζωντανο και να κανω πραγματα που δεν ειχα ιδεα οτι θα γουσταρω τοσο πολυ. Δεν ειχα ξαναβιωσει το συναισθημα του "Η καρδια μου θα γινει χιλια κομματια και μετα ποιος σφουγγαριζει τα αιματα".

Περνοντας ατελειωτοι μηνες και κανοντας σιγουρα οχι την ζωη που θα ηθελα να κανω μπηκα σε ενα φανταστικο τριπακι και αρχισαν να με διασκεδαζουν τα παντα. Δεν με ενοχλουσε τιποτα και δεν εβρισκα τιποτα αδυνατο. Ειχα σαν πρωτο μου στοχο να αφησω τον αλλον με ανοιχτο το στομα μονο και μονο για να δω αυτη την εκφραση στο προσωπο του.

Τριπακι στο οποιο βρισκομαι ακομη και τωρα και ελπιζω να μεινει για παντα το lifetime μεταφορικο μου μεσον. Το παιδικο παρτυ στο μυαλο μου που ανεφερε ο ΡοΖ σε ενα reply του υπαρχει γιατι οτιδηποτε συμβαινει μου δημιουργει χαρα, ενθουσιασμο, και λογος για brainstorming. Μου δινει αφορμη για να γραψω κατι. Ενα κειμενο, ενα ποιημα, ενα σαχλο τραγουδι στην κιθαρα. Ευτυχως εμαθα να χρησιμοποιω το λεξιλογιο μου, διαβαζοντας αλλους και αναπτυσοντας γλωσσικα τεχνασματα που ειναι ειτε αστεια, ειτε ηλιθια, ειτε σοβαρα ή σοβαροφανη. Παντως δεν ειναι αδιαφορα και προκαλουν κατι. Με βοηθαει να βγαλω προς τα εξω πραγματα που ο χρονος δεν μου φτανει για να τα βγαλω εξω απο το κεφαλι μου. Καταιγισμος!

Μ'αρεσει ο ανθρωπος. Τον εχω εκτιμησει απιστευτα τα τελευταια χρονια και εχω γνωρισει ατομα που με εξιταρουν τρελα. Ειναι απιστευτα ενδιαφερον το να ανακαλυψεις πως λειτουργει ο ανθρωπινος εγκεφαλος και πως μπορεις να τον φερεις στα ακρα. Να του προκαλεσεις ειτε ακατασχετο γελιο, ειτε καψιμο, ειτε νευρα, ερωτα,καυλα,θλιψη και χιλια δυο ακομη. Οχι να τον κανεις παιχνιδι σου αλλα να του βγαλεις οτι μπορει να βγει απο μεσα του. Ετσι μαθαινεις τον αλλον καλυτερα..
Παιζοντας ενα videogame περισσοτερο για να εκπληρωσω την αναγκη μου για οσο περισσοτερη επικοινωνια γινετε, και με τον σταρχιδισμο που πολλοι θεωρουν οτι με διακρινει, εκανα φιλιες(αφου βεβαια τους γνωρισα απο κοντα αλλα και οχι). Προκαλεσα γελιο, εκπληξη και νευρα την ιδια στιγμη σε διαφορετικα ατομα. Μεσα απο ενα παιχνιδι. Ισως γιατι η ατακα που πεταξα δηλωνε οτι προκειτε για ενα παιχνιδι και μην πλακωνεστε για ενα συνδιασμο απο Pixel που σχηματιζουν ενα σπαθι. Αυτοι που τους αφορουσε θυμωναν, αυτοι που με ξεραν γελουσαν, και αυτοι που μολις καταλαβανε ποσο σατανικο κωλοπαιδακι ειμαι μειναν εκπληκτοι. LOOOL που λενε και που παει να μου ξεφυγει και μενα καμια φορα στην ζωη μου και το κοβω πριν το τελευταιο L.

Δεν πεταω μαλακιες και γι'αυτο συνηθως θεωρουμε βασικο στελεχος σε μια σοβαρη συζητηση εστω κι αν δεν με αφορα. Απλα απλωνω το χερι και δειχνω την αλλη πλευρα του νομισματος γιατι "η ζωη ειναι μικρη για να ειναι θλιβερη μωρο μου". Ενα στιχακι που τα λεει ολα. Διαλεξε ζωη που ελεγε και ο Ewan σε μια θρυλικη ταινια. Διαλεγω αυτην γιατι αυτη μου ταιριαζει. Θελω να ειμαι καλα και βρηκα τον τροπο μετα απο πολυ κοπο. Ισως κανω παρεα στον Γιωργο και γινω μια τροφαντη μπαλαρινα. Αυτο κι αν θα βγαλει γελιο.

Αντε γαμω τα στρατα μου 2.5 μηνες μεινανε! Φιλια...

Σάββατο, Φεβρουαρίου 17

Η Περιεργεια

Αυτο το post ισως δεν εχει τιποτα να προσφερει. Σιγουρα δεν εχει τιποτα να προσφερει! Αλλα επειδη η αρχικη ιδεα ειχε καποια αξια θα το postarw. Και επειδη το αποτελεσμα ειναι καπως ευγευστο δεν θα το μετανιωσω! Αρης - Παοκ λιαν συντομως. και θα κερδισει ο Αρης! Περιεργο..

Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ

Δεν ξερω γιατι αλλα τιποτα δεν μου φαινεται πια περιεργο. Για παραδειγμα εχουμε έναν ρπ στην Ιλη που μας εχει πει ότι στην ζωη του εξω ηταν πληρωμενος δολοφονος. Ναι, μπορει. Και τι εγινε. Δεν υπαρχει δηλαδη τετοια πιθανοτητα; Να εχω γνωρισει έναν 27χρονο ρωσοποντιο που να την πρωην πληρωμενος δολοφονος και να ειμαστε σειρουλες; Τοσο περιεργο ακουγεται;

Η περιεργεια λενε ότι σκοτωσε την γατα. Πως όμως μπορει η περιεργεια να σκοτωσει μια γατα; Θα ειχε πεθανει πολυς κοσμος. Αρα εκ της ατοπου, η περιεργεια δεν είναι εκεινη η ορμη που γεμιζει καποιον ανθρωπο όταν βλεπει ή ακουει κατι αξιοπεριεργο, αλλα καποιος ζωντανος οργανισμος που μπορει να σκοτωσει. Η άλλη παροιμια όμως λεει ότι όταν λειπει η γατα χορευουν τα ποντικια. Ενας σπιτογατος όμως που καθαριζει ένα σπιτι από τα ευγενη τρωκτικα, δεν φευγει σχεδον ποτε από μονος του από το σπιτι του. Οποτε αμα λειπει η γατα μαλλον σημαινει ότι σκοτωθηκε. Αν σκοτωθηκε οι πιθανοτητες λενε ότι την σκοτωσε η περιεργεια. Αρα αν δεις στο σπιτι σου να χορευουν ποντικια σημαινει ότι η περιεργια επιασε την γατα σου και την σκοτωσε. Αρα λοιπον το συμπερασμα ποιο είναι; Ότι αφου τα ποντικια διαθετουν την λογικη να πιαστουν χερι χερι (όπως μας διδαξε και ο θειος Walt) και να χορεψουν κατι – τσαμικο ας πουμε – τοτε θα μπορουν επισης να πληρωσουν καποιον δολοφονο για να την σκοτωσει! Εχουμε 2 επιλογες. Ειτε να πληρωσουν καποιον σαν τον ρωσοποντιο της ιλης μου, ειτε να πληρωσουν την περιεργεια. Επειδη όμως η ιστορια διδασκει , και επειδη η περιεργεια εχει ξανασκοτωσει γατες, θα προτιμησουν εννοειται την περιεργεια. Αφου τα ποντικια globally είναι πολλα εκατομυρια και η περιεργεια μια, τοτε σιγουρα εχοντας το μονοπωλιο, είναι ο πιο ακριβοπληρωμενος δολοφονος κατ’επαγγελμα.

Αυτή η περιεργεια λοιπον, επειδη εχει γινει τοσο διασημη για το εργο της, εχει δημιουργησει και έναν μυθο. Ότι είναι ανθρωποφαγος. Αλλα στην τελικη ασχολειται μονο με γατες. Γιατι οσο κι αν επιμενει καποιος ότι σας εχει φαει αυτή η ποτανα η περιεργεια, ψαχτειται, αγγιχτειται ανεραστα. Θα δειτε ότι ειστε αρτιμελης. Αλλα οι μυθοι είναι για να καταρριπτονται..

Τελειωνοντας το παραλληρημα μου να σας δωσω και μια ακομα inside πληροφορια. Αν εισται κοντος και βρισκεστε σε χωρο που εχει ποντικια καλυτερα να μην φορατε γραβατα…

Ο Κωστακης και οι μελισσες


Ο προλογος και ενα αποσπασμα απο το βιβλιο του Κωστακη Ανάν με τιτλο "..Κι υστερα ηρθες και μ'ελυσες". Για ατομα με ενεργο εγκεφαλο που πουλησαν τις παροπιδες τους σε τιμη ευκαιριας.

Τα δοκίμασα όλα, χωρίς αποτέλεσμα...

Χορτοφαγία, εθελοντισμός, αιθέρια έλαια, παραδοσιακοί χοροί, σεξ με ζώα, κομματικές νεολαίες, μπρέικ ντανς.Τίποτα...Τα ίδια άλυτα προβλήματα ξανά και ξανά,

ο ίδιος φαύλος κύκλος με αρχή και τέλος την αποτυχία.Μετά, κάποιο βράδυ, γυρίζοντας σπίτι αργά,σκόνταψα πάνω σε ένα παλιό σκουριασμένο λυχνάρι.Να ήταν άραγε αυτό το τέλος όλων των προβλημάτων;Σήκωσα το λυχνάρι και άρχισα να το τρίβω και να το χαϊδεύω παντού με μανία.Δυστυχώς,λίγο πριν εμφανιστεί το τζίνι, με συνέλαβαν για σεξουαλική παρενόχληση σκεύους και χωρίς πολλά-πολλά με πετάξανε στη φυλακή, μαζί με άλλους υπόδικους για κάθε λογής εμμονές και αδιέξοδα.Δεν φανταζόμουν ότι είμαστε τόσοι πολλοί, και κάθε μέρα φέρνουν και άλλους.Σ' αυτό το βιβλίο καταγράφονται οι σημαντικότερες ανταρσίες και απόπειρες απόδρασης μέχρι στιγμής.


Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ "ΕΥΝΟΥΧΟΥ ΦΙΛΟΥ"




Ο Τηλέμαχος έκλεισε βιαστικά την πόρτα πίσω του, ξέχασε να κλειδώσει, κατέβηκε τρέχοντας τις σκάλες και μπήκε στο αυτοκίνητο του.Το ραντεβού ήταν ιδιαίτερα αόριστο, "γύρω στις 8" είχαν συμφωνήσει με τη Χριστίνα, αλλά δεν ήθελε επ'ουδενί να αργήσει και ήθελε και να σταματήσει σ'ένα ανθοπωλείο στο δρόμο.

Με αλλά λόγια ο Τηλέμαχος ήταν τρελά καψούρης με τη Χριστίνα, χωρίς αυτή να το ξέρει και χωρίς να χρειαστεί ποτέ (sorry,Μάχο) να το μάθει...

Έφτασε κάτω από το σπίτι της στις 7:30 και, πάνω που θα άρχιζε να αναρωτιέται αν θα ήταν πολύ κάρφωμα να χτυπήσει από τώρα το κουδούνι, χτύπησε το κινητό του.

BREAK

Δυο είναι τα μεγάλα ξενερώματα στη ζωή του ανθρώπου:

Το ένα είναι να γυρίζεις ψόφιος από τη δουλεία στο σπίτι, να ετοιμάζεις κάτι στα γρήγορα για να φας, να φοράς τις πιτζάμες σου, να πλησιάζεις τον καναπέ, με το πιάτο στο αριστερό χέρι και το τηλεκοντρόλ στο δεξί, και τη στιγμή ακριβώς που ξαπλώνεις στον καναπέ, με μια ακατάσχετη όρεξη για οριακή τηλεαποχαύνωση, να ανακαλύπτεις ότι η TV είναι κλεισμένη από το κουμπί που έχει πάνω της και δεν μπορεί να ανοίξει από το τηλεκοντρόλ. Τίποτα δεν έχει κουράσει τον δυτικό άνθρωπο περισσότερο από το σήκωμα και τη διαδρομή καναπές-τηλεόραση και πάλι πίσω.

Το δεύτερο είναι να περιμένεις εναγωνίως τηλέφωνο από Αυτόν/ήν, να έχεις απαγορεύσει σε ο,τιδήποτε με 2 πόδια και εγκέφαλο να πλησιάσει τη συσκευή 2 ώρες πριν και μετά από την ώρα που υπολογίζεις ότι θα σε πάρει, το τηλέφωνο να χτυπάει στη σωστή στιγμή, και να είναι ο Τάκης από τη δουλεία που πήρε να σου εξηγήσει για τέταρτη φορά τις τελευταίες δυο μέρες γιατί.. Η αναγνώριση κλήσεων στα κινητά μετρίασε κάπως την ισχύ του εν λόγω σοκ και όπλισε τον αποδεκτή της κλήσης με τη δυνατότητα να εφευρίσκει ένα σωρό ψέματα για να δικαιολογήσει το γιατί δεν άπαντα στους εκάστοτε Τάκηδες.



Μέσα στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο του Τηλέμαχου, όμως , η οθόνη του κινητού έγραφε "Χριστίνα". Προσπάθησε να κρύψει τον ενθουσιασμό του και, κατά κάποιο τρόπο, να μην ακουστεί σαν κάποιος που έχει ήδη παρκάρει από κάτω."Ανησύχησα μήπως και δεν έρθεις", "Αργείς;Βιάζομαι να σε δω και να σου μιλήσω" και (εκδοχή πορνό) "Μην αργείς, πουτσαρά μου,έχω λιώσει απ' την καύλα μου για πάρτη σου!!!" ήταν οι τρεις εκδοχές που πέρασαν αστραπιαία από το ερωτευμένο μυαλό του Τηλέμαχου καθώς απαντούσε στην κλήση, αλλά αντί γι'αυτά:"Τηλέμαχε;...η Χριστίνα είμαι...να σου πω, μωρέ, μήπως μπορείς να μου φέρεις τσιγάρα καθώς θα έρχεσαι;"

Συγχαρητήρια, αγόρι μου, έκανες το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για να γίνεις ο "ευνούχος φίλος" της Xριστίνας.Μέσα στις επόμενες μέρες/εβδομάδες, θα σου μιλήσει για τον πρώην ή,ακόμα χειρότερα,τον νυν γκόμενο της που είναι με Erasmus στην Αγγλία και τα προβλήματα τους,θα χτυπάει το τηλέφωνο και θα χάνεται με τις ώρες στο άλλο δωμάτιο όσο εσύ κανείς ζάπινγκ και παίζεις με το καναρίνι, θα της μιλάς για πράγματα που εσύ θεωρείς σημαντικά και, εκεί που νομίζεις ότι σε προσέχει,θα σε κοιτάζει στα μάτια και θα λέει: "Θα κάνω καφέ,θες;", θα πει στη φίλη της την Ειρήνη: "Έλα ,λέγε, μην κολλάς επειδή είναι ο Τηλέμαχος μπροστά, τα ξέρει όλα για μένα.." κάνοντας σε να νοιώσεις τελείως γκέι, και βέβαια αν προσπαθήσεις να της μιλήσεις για εσάς τους δυο, θα μάθεις ότι είσαι ένας πολύ ξεχωριστός άνθρωπος στη ζωή της, αλλά η μόνη πιθανότητα να ξαπλώσεις δίπλα της είναι σε ομαδικό τάφο.

Γι'αυτό σου λέω, Τηλέμαχε.Μην απαντήσεις στο γαμημένο το τηλέφωνο. Βάλε μπροστά και φύγε! Κρατά το χρόνο και την αξιοπρέπεια σου για κάτι καλύτερο...

Τρίτη, Φεβρουαρίου 13

Ημερισιες Διαταγες Φεβρουαριου

10 - Φεβ - 2007

Ειμαι μουνοδουλος και το δειχνω καργα. Η ειμαι παρα πολυ βαρετος ακομη και σε ενα απλο μηνυμα σε κινητο. Δεν μπορω να εξηγησω αλλιως καποια πραγματα. Εκτος αν η αλλη ειναι παντελως ηλιθια και δεν μπορει να βρει ενα τροπο να μου πει : "Ξες τωρα ειμαι με τον γκομενο και πρεπει να σε γραψω εκει που δεν πιανει μελανι".
Μολις εχω πιει μερικα ποτηρακια ρετσινα κι εχω κανει ψιλοκεφαλι. Εχω πεσει για εναν διωρο υπνο πριν σηκωθω για σκοπια και εκει που εβλεπα σε ενα παραλογο ονειρο οτι επαιζα μανιασμενα ενα μπεγλερι, λιγο πριν το τερματισω και μου βγαλει την οθονη με τους συντελεστες του παιχνιδιου, ακουω τον James Brown να μου φωναζει οτι εχω μηνυμα στο κινητο. Το ανοιγω και ηταν η κολητη μιας φιλης μου, την οποια ειχα σε μεγαλη εκτιμηση επειδη στην εφηβεια της ηξερε στην κιθαρα ολα τα τραγουδια απο τα Διαφανα Κρινα. Μου λεει : "Μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα, μπλα". Της απανταω στον ιδιο τονο. Αλλαζουμε κανα 2 μηνυματα ωσπου στο 3ο πεταω εντεχνα και χιουμοριστικα την λεξη σεξ μεσα. Σκατα , στο μυαλο μου το εννοουσα. "Μονο σεξ θελω να σου κανω κουνελα μου". Δεν απανταει.. Δεν δινω σημασια και πεφτω για υπνο. Ξυπναω για να παω στην σκοπια και τις στελνω ενα "ονειρα γλυκα" με 2 τελιτσες απο αυτες που εχουν το αοριστο υπονοουμενο μεσα. Μου στελνει ενα "Καληνυχτα Γιωργο". Ετσι εμετικα και ξερα. Τις στελνω ενα : "μπλα μπλα μπλα, εχεις ορεξη να μιλησουμε, μπλα μπλα μπλα μπλα;". και δεν μου απανταει και παλι. Γραφω ενα "Τον Χριστουλι σου και την Παναγιτσα σου βρωμοθηλυκο" αλλα δεν το στελνω μην με κακολογησει και μαραθουν τα κολεοπτερα του μπαλκονιου μου. Σκεφτηκα τον Μοτσαρτ να παιζει μπουζουκι και ηρεμησα. Αυτος με κοιτουσε και γελουσε και με το μεσαιο δαχτυλο του χεριου του εδειχνε ψηλα. Τον μπαγλαμα...




11 - Φεβ - 2007

86 τα κσ μου και ο θεος, δολιος ως ηταν μου διαπερνουσε τα ουλα με μια ροζ βελονα πλεξιματος. Ανικανος να διαπιστωσω την πηγη του πονου τα εριξα ολα στον συνηθη υποπτο. Για οποιον δεν τον ξερει ειναι εκεινος που οταν εμεις ευχομαστε πολυ για κατι, εκεινος με μια αστραπιαια γυροβολια και ενα matrix φρεναρισμα, φερνει τον κωλο του πολυ κοντα στο προσωπο μας και αφοδευει μηχανικα διχως ιχνος εντασης, ευχαριστησης ή πονου παρα το μεγεθος της κουραδας που με ενα δυνατο και κοφτο "Προυτς" ερχετε και καθεται στην κορφη του μετωπου μας.
Το κοντερ της αποφασιστηκοτητας ειχε φτασει κοντα στα κοκκινα και αναμενε την μερα του λελεδιασματος, της ευρολυσης, της απονευρωσης και αλλων συμβαντων που μου εφερναν στο μυαλο ενα τεραστιο πλυντηριο με βρωμικα εσωρουχα. Καφε μπροστα, κιτρινα πισω για γουρι. Με το που επερνα το λελεδοχαρτο στα χερια μου και εβαζα την 5η ταχυτητα θα αφηνα τα αλογα της μηχανης μου να ξεχυθουν αγερωχα στο στενο δρομο προς την δοξα, την θεωση και την πραγματωση των ονειρων μου. Μια τεραστια γκλιτσα θα προσπαθουσε να φερει πισω στον δρομο τους οσα αλογα φευγαν προς τον γκρεμο. Σιγουρα.
Προσπαθωντας να ξεχασω το πρηξιμο στα ουλα και κυριως το γεγονος οτι ειχα να βουρτσισω τα δοντια μου σχεδον μια εβδομαδα, και την λασπη που κυριαρχουσε μεσα στο στομα μου, το χερι μου κυλουσε πανω στο χαρτι. Βιαζομουν πολυ και μ'επιανε δυσφορια. Βιαζομουν να φτασω στο Τελος.. Αορατα χερια κρατουσαν την ταχυτητα κουμπωμενη στην τεταρτη και μπουκωναν την μηχανη μου μεχρι αυτα να κρινουν ποτε θα μ'αφησουν να κανω το "δικο μου"..
Μπουρδελα δικε μου.. Με ειχαν φλομωσει στις μουτζες και στα κωλοδαχτυλα ξεροντας οτι δεν μπορω να κανω τιποτα γι'αυτο. Ουτε καν να ανταποδωσω με τον ιδιο τροπο σαν γνησιος ελληνας οδηγος. Τραβουσα τον χωματοδρομο αργα μεχρι να μ'αφησουν.. Να τα δωσω ολα τα γκαζια και να φτασω στο γρασιδι του κηπου μου.. Εκει που με περιμεναν χαμογελα και δακρυα χαρας κι απελπισιας. Εκει που θ'ανατελλω και θα σβηνω αφου ομως πρωτα κανω τον κυκλο μου. Τερμα η στασιμοτητα καθικια!

12 - Φεβ - 2007

Ω, ρε φιλε! Σεισμος στα ρουθουνια μου! Ολη την μερα ψιλοβρεχε σπαστικα και μολις σουρουπωσε, εβγαλε ξαστερια, μυρισε χωμα και ανοιξη, και ξυπνησαν και τα βατραχια! Αυτο που πατησα καταλαθος μεσα στο σκοταδι δεν συμμεριζεται τον ενθουσιασμο μου αλλα τι να κανουμε; Ολα ειναι καλα αλλα δεν ειναι ολα καλα για ολους.
Πλησιαζει ο Μαρτης. Βεβαια οχι ο Σαλονικιωτικος μουχλιασμενος Μαρτης αλλα εκεινος που βλεπεις στις διαφημισεις. Παντου λουλουδια, χαρουμενα προσωπα, ερωτες και LACTA σοκολατες. Εγω οπου χαρουμενα προσωπα βλεπω ξινισμενους α(ντι)χρηστους, οπου ερωτες, πυρ και κινηση και οπου LACTA σοκολατες , ραιμενταλ και πενηνταρια πανω στα Leopard. Δεν πειραζει. Ειπαμε δεν ειναι ολα καλα για ολους.
Εγω ομως ειμαι καλος ανθρωπος. Επειδη τωρα ειμαι ο παλιοτερος στην μοναδα, χωνω κατι ψαρουληδες σαν τον Μπαφερα στις καθαριοτητες και πεταω κ μενα μεσα σε μια καθαριοτητα που διαρκει 30 δευτερολεπτα, ετσι για να δωσω το καλο παραδειγμα. Mετα απο λιγο ομως σαν κλασσικος ντεμεκ λεουρας νιωθω τον ντοματοπολτο να κοχλαζει στο κεφαλι μου, και απαρνουμαι τις αξιες που με κοπο μου εμφυσησαν οι γονεις μου. Βαζω στην θεση μου τον "Μητσο τον γρηγορο", παρατσουκλι που του εδωσε ο Μικρουτσικος οταν πηγε στο "Πιο μεγαλο παζαρι". Κερκιδα ειχαμε κανει στο φυλακιο για να ανακαλυψουμε οτι κερδισε ενα κλιματιστικο Mitsubishi. ΜΟΝΟ. Ξεφυγαμε τελειως. Max Cavalera στα decks να μοιραζει ρεψιδια, η ουλιτιδα και η περιοδοντιτιδα ντυμενες στα κοκκινα να μου την πεφτουν ασυστολα, και μια κρυφη τζιβα μεσα απο την παραλλαγη το ονειρακι μου. Gimme more, gimme more, gimme more.. There's a devil waitin outside your door..


EYΡΟΒΑLΚΑΝΗΚΙ (ιστοριες από το μετωπο)

Προλογος

Θα κανεις καινουριους φιλους, θα διευρυνεις τους πνευματικους σου οριζοντες… Ο Στρατος θα σε βοηθησει να καλλιεργησεις το πνευμα και την φαντασια σου…
Ελεγε με στομφο το φυλλαδιο(ν) προς νεοσυλλεκτους τοτε στο κεντρο. Εμεις παλι με τον ιδιο στομφο το πεταξαμε 4.5 δευτερολεπτα αφου το διαβασαμε..
Κρατησαμε μονο την σελιδα που ελεγε για τις ωρες ξεκουρασης και ελευθερου χρονου, το απειρο λιωσιμο και αλογιστο αυνανισμο και αφου αποφασισαμε ότι είναι expandable, το ρουφηξαμε σαν ασπραδι αυγου, και ανεβηκαμε τρεχοντας τα 2 χιλιαδες σκαλοπατια προς την διαστροφη, δινοντας γροθιες στον αερα διπλα στο αγαλμα του ιερου φιδιου ενώ το πληθος ζητωκραυγαζε με ενθουσιασμο πετωντας στον αερα τονους από χαρτοπολεμο και μισοκαπνισμενες γοπες.
ΑΝΑΣΑ


Κυριως Θεμα

Η πρωτοχρονια στον λοχο ηταν ισως όπως ποτε δεν περιμενα. Μεσα σε μια χλωμη χειμωνιατικη, τελειως παγωμενη -και από τον χρονο ακομα- φυση, διπλα σε ένα ποταμι με κρυσταλλινο νερο και μια ξαστερια που σ’εκανε αβιαστα ισως να ομολογησεις ότι ηταν η πρωτη πραγματικα ομορφη πρωτοχρονια. Ουσιωδης ομορφια. Σαν πινακας τοπιου με γηινα χρωματα που ο ζωγραφος ανεμειξε με περισση τεχνη ώστε να γινεσαι ένα μ’αυτά. Ισως βεβαια εφταιγε και η παραλλαγη!
Υπηρχε χρονος και αφορμες για χαοτικες συζητησεις από αυτές που καταληγουν στην φραση :’τωρα γουσταρω..’ και δεν εχεις ιδεα γιατι. Είναι όλα τοσο…


Ο Αιμιλιος ηταν ο γιατρος της μοναδας. Η μανα του ηταν Βουλγαρα και ο πατερας του ελληνας αλλα αυτό λιγη σημασια εχει. Γαμω τα παιδια..
Καθομασταν πανω στα ξερα χορτα διπλα στο ποταμι πινοντας ξερα χορτα και vodka, κι αρχισα να του εξιστορω κατι που με ειχε ταρακουνησει στη ζωη μου- κατι που ειχε καιρο να συμβει- και συνεβη μολις προ ολιγων ημερων.
Μετα τον Γκορμπι να τρωει Pizza Hut, τον Ευαγγελάτο να δηλωνει για τα reality με υφος δικαστη ότι ‘Αυτά τα τηλεσκουπιδια προσβαλουν πανω απ’όλα την ανθρωπινη αξιοπρεπεια’ και την λογικη που μου ειχαν δημιουργησει οι, θεολογικου περιεχομενου, συζητησεις που εκανα στο γυμνασιο , ότι αν ο Χριστος ζει τοτε μαλλον πρεπει να ξεχασουμε τις διακοπες του Πασχα, ‘μεγαλη μαλακια δικε μου!’, ηταν αυτό.

Μια συντομη περιγραφη του ‘Αυτό’

Λιγες μερες πριν τα χριστουγεννα στο miles εχει μαζευτει μεγαλη παρεα από την οποια ειχα την τυχη να εχω προσκληθει. Μετα από μπυρες, ρουμι, σφηνακια, και σοδες με στιμενο λεμονι εχουμε καταπιαστει με μια συζητησει που ξεκινησε από το πουθενα και κατεληξε οπου να’ναι. Καπου στην μεση αυτής ο Γιωργος ξεστομισε με παθος μια ανιερη φραση, από αυτές που λεγονται μονο σε συγκεκριμενες, πολύ underground,σεχτες και μονο από τον αρχιερεα αυτων.
Εγω θελω να ζησω 200 και 300 χρονια. Εχω τοσα πολλα ωραια πραγματα να κανω που αποκλειεται να προλαβω στις λιγες 10ετιες ζωης που μου απομενουν. Οι live fast die young ιδεολογιες είναι για μαλακες.’ Η καπως ετσι τα ειπε ο Γιωργακης. Όχι ότι ημουν ποτε της συγκεκριμενης ιδεολογιας αλλα και μονο η διψα του για ζωη και δημιουργια και η απολυτη αντιπαλοτητα που ειχε με την οποια παραιτηση για οτιδηποτε, κιμαδοποιησε την δικια μου αντιληψη για την ζωη, και την αναπλασε σε κατι καινουριο που μολις ειχε αρχισει να περνει μορφη. Κατι που ξεκιναει από την αρχη και περιμενει καινουρια ερεθισματα για να αναπτυξει ξανα, αλλα αυτή τη φορα από μια άλλη οπτικη γωνια, την προσωπικοτητα του.


Σε οποιον κι αν διηγηθηκα την ιστορια αυτην του μετεδωσα παρομοια συναισθματα. Το ιδιο και στον Doc.
Φρασεις που υπηρχαν πριν στο μυαλο μου ειχαν φαει τρελο shift+delete.
Φρασεις όπως: ‘Εμεις δεν ζησαμε τιποτα, Γεννηθηκαμε μετα την εποχη που το αιμα εβραζε, ειμαστε χλιαροι και σε λιγα χρονια θα εχουμε κρυωσει, δεν μας ελειψε τιποτα, ειμαστε ο επικηδιος της επαναστασης, Μια μερα στο χαρακωμα να πολεμαω τα φασιστομουτρα στον Ισπανικο εμφυλιο, να τι θα ηθελα…’ Εχουμε δικους μας φασιστες να πολεμησουμε.. Τους γιαπηδες στην ψυχη και στο μυαλο, την προκατασκευασμενη ευτυχια των εκπομπων και των διαφημισεων, τη βλακεια σε όλα της τα μηκη και πλατη, τις οδηγιες χρησεις για μια καλυτερη ζωη, το ‘αφου ολοι ετσι κανουν..’ , την παραιτηση και τ’αδελφια της και τον ιδιο τον κινδυνο να γινουμε σαν αυτους τους φασιστες.
Μολις, ενας ολιγων homo(~!) χορευτης με ματι που γυαλιζε, μου προσφερε αθελα του ένα πατητηρι για τα σταφυλια του μυαλου που ατριγωτα περιμεναν σε μια γωνια λογους υπαρξης…
Και ‘ΚΡΑΚ’ τσουγκρισαμε τα σφηνοποτηρα με την vodka, παγωμενη βεβαια από τους -13 βαθμους κελσιου που επικρατουσαν. Με ανεση θα μπορουσες να ξυρισεις 2 ποντους μουσια με ένα τριπλομπουκωμενο ξυραφακι και να μην καταλαβεις Χριστο. Μπορει να σου δωσουν αναβολη ή Ι5 για αποπειρα αυτοκτονιας με ξυραφι μολις δουν το κακο που θα εχεις κανει στον εαυτο σου αλλα τα μαγουλα σου θα είναι τοσο παγωμενα που το αιμα σου καρκαδιασε αμεσως και μοιαζεις με λεπρος. Μολις εχασες οσες πιθανοτητες ειχες να συναψεις σχεση με μια διδυμοτοιχιωτισσα με αμαξι, που θα ερχετε να σε περνει από το στρατοπεδο και θα πηγαινετε σπιτι της για να συνουσιαστειτε με φοντο τα μαντρια του απεναντι βουνου. Μαλακια…





(Διαφημισεις γι’αγριους)

Ειχα παει διακοπες με την γκομενα στο πευκοχωρι, και ένα βραδυ, καποιος που στην προηγουμενη του ζωη ηταν η βιδα από το σιφονι μιας τουαλετας, πεταξε φολα σε όλα τα σκυλια , αδεσποτα και μη, της περιοχης.
Το σκυλι της νοικαρισσας μας σφαδαζε αφριζοντας στην ασφαλτο όταν η 25χρονη –σιγουρα όχι ομορφη αλλα αρκετα καυλωτικη junkie styled- νοικαρισσα γυρισε και μ’αγκαλιασε κλαιγοντας. Μαζι με τον σκυλο αρχισε να αφριζει και η Χρυσα την οποια καθησυχασα το ιδιο βραδυ με κερακια και ροδοπεταλα. Για τον ιδιο λογο με φωναξε και η νοικαρισσα μετα από 2 μερες για καφε. Για να την καθησυχασω.
Οσο λοιπον με ειχε ενθουσιασει το ερωτικο τριγωνο που για πρωτη και τελευταια ισως φορα ζουσα, το ιδιο ευκολα μου εκοψε τα ποδια όταν η νοικαρισσα μου ειπε ότι δεν την νοιαζει που τα χω με την άλλη και ότι το μονο που θελει από μενα είναι να ειμαι καλος πατερας (τη σακουλα φιλε λιγο γρηγορα) 3 μερες αφου τα φτιαξαμε.. Την επομενη μερα φυγαμε κακην κακως για το Πλατανιτσι κι εγω ηλπιζα να μην βρω εκει φρικαρισμενες Χαλκιδικιωτισσες. Κι αν βρω θα επιλεξω να μην τις γνωρισω εκτος αν είναι fan του πρωκτικου και του spanking.



Με πηρε ο υπνος ξαπλωμενο στο χορταρι. Ονειρευτηκα ωραια πραγματα .. Καθομουν σε μια καρεκλα φρεσκολουσμενη στο σπερμα και συνιδιτοποιησα ότι ημουν σε ένα κλασατο ‘2 ταινιες πορνο – 1 ταινια καρατε’ κινηματογραφο γεματο κοσμο.
‘’Και η επαγγελματικη κατηγορια που κερδιζει το βραβειο: ‘Τα πλεον τσαμπα λεφτα’ είναι αυτή …σιγη… ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝΝΝΝΝ!!!’’ Ειπε στο μικροφωνο η blondie παρουσιαστρια.
Και τα ουρλιαχτα γεμισαν την αιθουσα όπως συμβαινει παντα σ’αυτές τις περιπτωσεις. Σαστισμενοι υπολοχαγοι εβαζαν τα κλαματα, αφηνιασμενες συζηγοι σμηναγων ταρακουνουσαν τα παιδια τους κραζοντας : «Κερδισε ο μπαμπας!» ενώ από την άλλη μουδιασμενοι λαικοι τραγουδιστες, παρουσιαστριες πρωινων εκπομπων και αρθρογραφοι κοσμικων στηλων προσπαθουσαν να συνιδιτοποιησουν την ηττα τους. Ζημια!

Επιλογος

«Ξυπνα!» «Σκοπια!» μου φωναξε ο Doc ετσι που προς στιγμη νομιζα ότι βρισκομουν στον σταθμο στις 6 το πρωι και καποιος Ιεχωβας προσπαθουσε να μου πουλησει τα περιοδικα του. Σηκωθηκα, ξεσκονιστηκα, πηρα ένα ματσο αχρηστα σκουριασμενα σιδερα στον ωμο, και βαζοντας τα’ακουστικα στ’αυτια ξεκινησα ,σε μια περιεργη κατασταση, για την πρωτοχρονιατικη σκοπια μου.

Εγω θα φλεγομαι, θ’ανθιζω, θα γιορταζω, θ’ανατελλω…
Θα σε καιω…
Θα καταστρεφω με τραγουδια της ψυχης σου το μπουρδελο…
Θ’ανατελλω…







Ευχαριστω μαμα-πατριδα!
Καλη χρονια boehs.





Υ.Γ.1 Αφιερωμενο σε ενα πανθηρα, αγριεμενο και καυλωμενο, εστω και ροζ..

Υ.Γ.2 Το ονειρο μεσα στο σινεμα εχει τμηματα απο την "Ημιαναπαυση του πολεμιστη" Κωστακης Αναν.

Χαμένοι στην καταχρηση

Έχοντας στην τσέπη του μπουφάν το μετά κοπών και βασάνων αποκτημένο αδειόχαρτο μου και στο μυαλό μου ένα καταιγισμό πορνογραφικών εικόνων με πρωταγωνιστή τον υπερμεγέθη και τριχωτό εαυτό μου, και την πανέμορφη επί 3 ψυχοφθόρα χρόνια γυναίκα της ζώνης μου, χάιδευα στοργικά και σπλαχνικά τ’αρχίδια μου καθισμένος στις άβολες καρέκλες των κτελ Διδυμοτείχου.
Το σουρεαλ αυτό σκηνικό, όπως επίσης και τις απίστευτες καύλες που εσκεμμένα ίσως προκάλεσα στον εαυτό μου, παραβλέποντας τον χώρο που βρισκόμουνα και την πλαδαρή Τουρκάλα που με οίκτο με παρακολουθούσε ήρθε να διακόψει η ανακοίνωση της αναχώρησης.
Ένιωθα σαστισμένος που γυρνούσα στο σπίτι μου φεύγοντας από έναν κόσμο που το άσμα των ΖΝ είσαι μαλάκας μαλάκα ΄΄ θεωρούνταν ένα μουσικό και στιχουργικό αριστούργημα και που καραβανάδες κοντράρωνταν μεταξύ τους για το ποιος έχει επισκεφτεί τα περισσότερα κωλομπαρα της Θεσσαλονίκης και φυσικά όσο περισσότερα τόσο πιο περήφανοι ένιωθαν και τόσο μεγαλύτερης δημοτικότητας απολάμβαναν –ευτυχώς μεταξύ τους. Ήμουν σίγουρος πια ότι η παραλογικότητα μιας πόλης 1.5 εκατομμυρίου κατοίκων έφτανε συγκλονιστικά κοντά σε αυτήν ενός στρατοπέδου 120 ατόμων. Αυτή η εγκεφαλική εμπλοκή μου είχε ξαναπροκύψει όταν, σπανιώς ξυπνούσα από κάποιο γαμημένο τηλεφώνημα, πριν τις 3 το μεσημέρι και για να με ξαναπάρει ο ύπνος άνοιγα την τηλεόραση. Προσκυνώ την πρωινή ζώνη και την υποκουλτούρα που προσφέρει. Η πλύση εγκεφάλου στο καρντάση με το ανήσυχο πνεύμα και τα τεραστία βλέφαρα στο ΄΄Κουρδιστό Πορτοκάλι΄΄ ήταν ένα υπερήφανο τίποτα μπροστά αυτό το ζωολογικό κήπο. Ομολογώ ότι λυπάμαι τα λεφτά που έδωσε ο πατέρας μου για να πάρει την τηλεόραση και δεν την έχουν βρει ξαπλωμένη και ετοιμοθάνατη στο πεζοδρόμιο της Γεννήματα. Το λεωφορείο ξεκίνησε και μαζί τα σχεδία για τις επόμενες 10 μέρες.



Διαβάζοντας το MAXIM του περσινού Ιουνίου που καβάτζωσα από το συρτάρι του σιτεμένου ανθυπασπιστή μου, και με VnVnation να μου θυμίζουν ποσό μου έλειπαν βραδιές καταχρήσεων και εγκεφαλικής κατάπτωσης , άρχισα να σαλιώνω το τζαμί που ακουμπούσα το κεφάλι μου. Η ποικιλία του τοπιού από πράσινο, καφέ, πράσινο και σκούρο καφέ δεν μου είχε λείψει καθόλου. Το REM είχε βαρέσει κόκκινο καθώς ονειρευόμουν πολιτισμικά σοκ, δαιδαλώδεις στενά, πλατείες, αυτοκινητοδρόμους, το θεσπέσιο αυτό άρωμα από ζεσταμένες εξατμίσεις που η μαμά υπερκατανάλωση πέταξε στο τηγάνι της καθημερινότητας και η απόλυτη ηδονή: πτώματα στον περιφερειακό. Αναζητούσα την χαμένη μου ανδρική αθωότητα…
Αυτά που τόσο είχα βαρεθεί τα τελευταία 23 χρονιά της ζώνης μου έμοιαζαν με πολυήμερες Drug Vacations στην Ολλανδική πρωτεύουσα.


Κατά τις 8 είχαμε πιάσει Θεσσαλονίκη. Το ΄΄ΤΙΤΑΝ΄΄ στα ματιά μου είχε την ομορφιά του Ταζ Μαχάλ.. Μέχρι και πανέμορφες μελαχρινές χορεύτριες με χρυσαφένιες χάντρες, μπούστα με βάθος γεώτρησης , μάσκες οξυγόνου και μπαντάνες με το λογότυπο των Pantera έβλεπα αλλά μάλλον δεν είχα ξυπνήσει καλά. Το στομάχι μου βούιζε και το κεφάλι μου ήθελε να ξεράσει από τ’αυτιά το Hot-Dog που είχα χτυπήσει με μισός σε κάποια σκοτεινή γωνιά κατά την 20λεπτη στάση έξω από την Καβάλα. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν ζωντανό και γάβγιζε ξεψυχισμένα μέσα από το στομάχι μου.
Κατέβηκα στα ΚΤΕΛ και πήρα βαθιές ανάσες καθαρών θειούχων ενώσεων. Η βαλίτσα έμοιαζε ανάλαφρη και ο ταξιτζής ευγενικός! Αγαλλίαση… ΄΄ πίσω από τον σταθμο. ΄΄ του είπα κοφτά. Η διαδρομή έμοιαζε μεγαλύτερη και από το ταξίδι. Ήθελα να φτάσω σπίτι, να ξαπλώσω στον καναπέ με το μποξεράκι και να βάλω τηλεόραση! Ναι πρώτος μου στόχος ήταν αυτός. Η πρώτη μου στάση όμως ήταν αλλού.


Φθάνοντας στην πίσω δεξιά γωνιά του σταθμού ζήτησα από τον ταξιτζή να σταματήσει. Πλήρωσα και τις 1022,25 δρα που έγραψε το ταξίμετρο και κατευθύνθηκα στο μεγάλο φωτεινό κτίριο με τις βαρβάτες επιγραφές.
Τα Sex Shop ήταν ένας κόσμος γεμάτος Taboo. Είχε και τάβλι και μονόπολυ αλλά ήταν θαμμένα και καλά καρφωμένα στο πάτωμα του καταστήματος.
Αλλά εγώ κατά την πρώτη μου επίσκεψη εκεί ένιωθα σαν την Άλικη στην χωρά των θαυμάτων. Απ’την μοίρα της θαμμένη , από μπάτσους καρφωμένοι για σωρεία εγκληματών. Μελαχρινή , τριχωτή Άλικη!
Διάλεξα ένα φουξ dildo με 4 σκάλες δόνησης, κάτι μπαλάκια που αργότερα τα χρησιμοποίησα για μπεγλέρι, και ένα anal gel του κώλου και έφυγα τρέχοντας μπας και βρω τις στρατιωτικά και μεθοδικά σβησμένες ερωτικές μου φαντασιώσεις. Τσάκωσα και μια spanking τσόντα ονόματα ΄΄ χαρωπά τα κωλομαγουλα χτυπώ κι ας κλαις μωρή σαλουφα ΄΄, φόρεσα τα μαύρα Ray ban γυαλιά μου, το jockey με το λογότυπο ΄΄ Decadence ΄΄ στο κεφάλι και έχοντας φτάσει πια 11 το βραδύ ξεκίνησα για το σπίτι. Θα έμοιαζα πολύ cool φαντάζομαι και αν είχε περισσότερο κόσμο να με δει στον δρόμο, ίσως υπέγραφα και κάποιο αυτόγραφο ως incognito τραγουδιστής του dream show.


Φθάνοντας σπίτι και μετά τις απαραίτητες αγκαλιές, φιλιά και αθλίου χιούμορ σχετικά με το ΄΄ πώς κι από δω;΄΄ έκανα τα εξής : 1) πέταξα την βαλίτσα ώστε να σειστεί το πάτωμα από τον γδούπο, 2) Απέκτησα ένα άνετο και chilled βλέμμα ώστε να αποφύγω τις αέναες συζητήσεις περί του αν είμαι καλά. Δεν θέλω να πιάσω την λέξη στρατός στο στόμα μου ρε μάνα. 3) Ξεντύνομαι και μένω με το μποξεράκι, 4) Κάθομαι σχεδόν τελετουργικά στον καναπέ, οκλαδών* 5) Πιάνω το τηλεκοντρόλ
6) Πατάξω τον άσσο και αρχίζω το ζάπινγκ :
Κανάλι 1. Ξεκωλιαρες γλάστρες σε τηλεπαιχνίδι
Κανάλι 2. Ξεκωλιάρες γλάστρες σε εκπομπή με θέμα τη σχέση των 2 φύλλων.
Κανάλι 3. Ξεκωλιάρες γλάστρες σε εκπομπή με θέμα την πνευματική αποτελμάτωση των Ινδιάνων του Καναδά.
Κανάλι 4. Ειδήσεις. Αγρότες – Κυνηγοί : 5-0 (αναγούλα)
Κανάλι 5. Ειδήσεις. Η νεαρά δεν είχε συμφωνήσει στο να συμβεί αυτή η αναίσχυντη πράξη αλλά δυστυχώς (ξερογλυψιμο κάτω χειλούς και κατάποση σιέλου) δεν έχω δει ακόμα το επίμαχο βίντεο για να βεβαιωθώ, έλεγε ο τηλεδικηγορογραφος που σίγουρα την έπαιζε κάτω από το γραφείο του. (αναγούλα)
Κανάλι 6. Η Άννα Βιάση σε αποκαλυπτική φωτογράφηση για το περιοδικό Penhίσε. (anagula)
Κανάλι 7. Soft-core τσόντα των 80’s. (εμετός)
Κανάλι 8. Ευάγγελάτος. Εμετός αλλά αυτή τη φορά πάνω στα ποδιά μου
Κανάλι 9-28. Τσόντες, μουσικά προγράμματα για ringtones, τηλεμάρκετιγκ, τηλεκανίβαλοι, παράσιτα και χιονιά.
Το αφήνω σε κάποιο κανάλι με παράσιτα και χιονιά και παρακολουθώ με ενδιαφέρον, όμως δυστυχώς αυτό ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για την μάνα μου για να ρωτήσει αν είμαι καλά και αν τα βυζοσκαμπιλα στο στρατό έχουν την απαιτούμενη ροπή για να σου φύγει το σαγόνι. Έτσι αποφάσισα να το βάλω στο : ΄΄Ξεκωλιαρες σε τηλεπαιχνίδι. ΄΄ Η μάνα μου ήρεμη πια που ζω μια κανονική ζωή με mainstream ενδιαφέροντα, μου έφερε μια πλούσια καρμπονάρα και πήγε για ύπνο.



Διαλέγοντας προσεχτικά τις ασχολίες μου μεταξύ μπύρας , σεξ , ναρκωτικών, μουσικής, και πολλών εκατομμυρίων καφέδων του είδους ΄΄frappe΄΄ 2 καφέ μια ζάχαρη ΄΄ , πέρασα μερικές μέρες κραιπάλης και παθών. Κουρασμένος να κοιμάμαι στις 11 και να ξυπνάω στις 6.30 , κοιμόμουν στις 4 το πρωί αλλά αναγκασμένος να υπομένω τους 1.5 τόνους που ζύγιζαν τα ματιά μου μετά τις 12. Είχε περάσει η ώρα μου… Και ξυπνούσα στις 11, αφού είχα συμπληρώσει το απαιτούμενο 7ωρο, και αλαφιασμένος ψηλάφιζα το κεφάλι μου για να βρω τον μπερέ μου. Έκανα καθαριότητες και ήμουν έτοιμος να φτιάξω φάκελο-υποφάκελο ώσπου χτύπησε το τηλέφωνο και συνήλθα. Πήρα 10αδες CD και μεθοδικά τα φύτεψα πάνω στο γραφείο, άφησα την κιθάρα φαρδιά πλατιά στο πάτωμα, πέταξα την μπλούζα μου στην καρεκλά και το παντελόνι μου στο πάτωμα, καμιά δεκαριά κόμιξ και περιοδικά πίσω από το κρεβάτι και με το Get Inside των Stonesour για μουσική υπόκρουση χτυπιόμουν σε ντισκό κινήσεις. Κλειδί στην πόρτα, σκάει μύτη η μάνα μου : τι κανείς παιδί μου; Το πρωί συμμάζεψα. Και κλείσε αυτό το σατανά μου πηρέ τ’αυτιά!΄΄ Της απάντησα λακωνικά : ΄΄ Dare nimu kate mono idendayo?** Είμαι φρουρός των συνόρων εγω!΄΄ Και πέρασα το βραδύ με τον κολλητό μου, χάσισι προυσαλιώτικο και Monty python να ληστεύουν την ιστορία. ΧΥΝΩ.



Γραμμενο τις 3 συνεχομενες μερες που βαρουσα 16ωρα κωλυωμενα ως θαλαμοφυλακας. 4-6 Δεκεμβριου 2006 16εμα Διδυμοτειχο.

*Ετσι ευκολα αποκτησα και το πρωσονυμιο : Βουδακι

**Καλα ξερεις σε ποιον μιλας? (jap version)