Εν συνεχεια λοιπον υπαρχουν 4 τυποι ανθρωπου. Σκεφτειται οτι σας κανουνε τρακα. Δεν μας ενδιαφερει αν ο αλλος ειναι ενας κλασσικος ζητουλας τρακαδορος ή ενα φιλαρακι που ξεχασε να παρει τσιγαρα. Αν και το ενα δεν αναιρει το αλλο μας ενδιαφερει το πως θα κανει την τρακα!
1) Σου λενε : "Φερε ενα πριτς". Πριτς. ΤΙ ΠΡΙΤΣ ρε βαρβαρε, ρε σουγκλακο, ρε νεαντερνταλικο απολειφαδι; Αυτος ειναι ο τυπος που καπνιζει χαβαλε και δεν ειναι μυστης της τεχνης του καπνισματος! Εκνευριστικος μεχρι αηδιας με ελειπης αισθηση του χιουμορ και χαμηλου IQ. Οτι και να ζητησει θα παρει τα χνουδωτα μου!
2) Σου λενε : "Να σου παρω ενα πρινσακι;" Ευγενης και παιχνιδιαρης. Παρα το υποκοριστικο -ακι δειχνει οτι ξερει σε τι απευθυνεται και το εχει καπνισει πολλες φορες. Το κερδιζει με την αξια του το τσιγαρο.
3) Σου λενε : "Ρε μαλακα δωσε ενα πρινς". Συνηθως προκειται για καποιον φιλο σου που καπνιζει Marlboro, εχει ξεχασει να παρει τσιγαρα, και σε βριζει που καπνιζεις Prince. "ψιλομαλακια ειναι, πολυ βαρυ". Παρ'ολ'αυτα αναγνωριζει αυτη τη βαρυτητα του καπνου του, ενα στοιχειο που εκτιμας και ζητας στο τσιγαρο που καπνιζεις. Αν δεν κανεις ενα δυνατο τσιγαρο καλυτερα να μην κανεις καθολου! Εχοντας και το ελαφρυντικο, οντας φιλος σου τσιμπαει το τσιγαρακι.
4) Σου λενε : "Να σου παρω ενα πριγκηπα φιλε μου;" Οσα θες αδελφε. Συνηθως προκειται για μεγαλυτερους ανθρωπους που πραγματικα εχουν ζησει το γαλαζοαιματο αυτο τσιγαρο. Ισως και τυπους με το μουστακι του Salvador, μισοτρελους διανοουμενος της παραλιας, της Ναυαρινου ή της Αριστοτελους. Ετσι το αποκαλεσε και ενασ ζωγραφος μιας πλατειας της Γαλλιας βλεποντας ενα μπουλουκι σε 7ημερη να περναει απο κει. Αφου εκλεισα το στομα μου απο την εκπληξη που ηταν Ελληνας, του εδωσα το τσιγαρο και προχωρησα. Λιγο παραπερα 3 σπουργιτια τρωγαν απο την κρεπα ενος ζευγαριου που φιλιοταν στο τραπεζι μιας Creperie. Αφου βλαστημησα που ημουν μπακουρι σε μια τετοια πολη ζωστηκα με πιρουνια και μαχαιρια και ορμησα μεσα ουρλιαζοντας προσευχες στον Αλλαχ. Μετα απο 3 τεταρτα ανατοιναχτηκα γεμιζοντας τους τοιχους σοκολατες, κομματια φραουλας και μπισκοτα βανιλιας.
Un soda avec citrus s'il vous plait!
Chaplin is smoking! όχι πολύ αλλά μάλλον είναι η αρχή. Το καλό είναι να μπορείς να πεις όχι πιστεύω. Σε κάθε τι που πάει να σου γίνει εξάρτηση...ακόμα και στους ανθρώπους. Ξεφεύγω γιατί στο μυαλό μου επικρατεί μια συγκεκριμένη κατάσταση...ώρα για τσιγάρο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήu rule! δυστυυχώς, το κόβω στις 27/02, με θεραπεία. wish me luck και φύσα μου καμιά ρουφηχτή
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανορθογραφία σου αρχίζει και με κουράζει. Πάρα αυτά,ένας ανθρωπος που άγεται και φέρεται απο τα πάθη του είναι πάντα ένας ευπρόσδεκτος άνθρωπος στην ακαδημία των χαρισματικών ανθρώπων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε νιουφη ξερεις με τι ταχυτητα γραφω στο νετ καφε του στρατοπεδου για να προλαβω? Δεν φτανει που γραφω στα ελληνικα ;Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήλοστ αν δεις αποτελεσμα ισως την δοκιμασω εγω. Για την ωρα "παφ" μια αναποδη!
ανάποδη ελήφθη (τι να πεις, όταν είμαι κουρασμένη μπερδεύω ακόμη και τις βασικές ορολογίες του κλάδου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλοσοφημένο ποστ.. εγώ όταν ήμουν στη γαλλία τρόμαζα να καπνίσω ένα τσιγάρο χωρίς να έρθουν πάνω μου άλλοι 4 να κάνουν τράκα! ακούγεται κακό, αλλά δεν είναι, αν σκεφτείς ότι ούτε εγώ είχα άπειρα λεφτά, ούτε έχει πλάκα απο τα 20 τσιγάρα του πακέτου να καπνίζεις κάτω από 10. να φανταστείς, μια φορά που κάπνιζα στο δρόμο σταμάτησε ένας με μηχανή, έβγαλε το κράνος του και ζήτησε τσιγάρο! και μετά απο αυτό το τεράστιο και αδικαιολόγητα γκρινιάρικο σχόλιο, φιλιά ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή