Εκανα ενα καυτο μπανιο και χαλαρωσα πολυ. Ξαπλωσα σε καθαρα σεντονια, ανοιξα ενα βιβλιο που με εκανε να γελαω, και το ραδιο επαιζε ολο το βραδυ jazz και μου γαργαλουσε το στομαχι ή και το στηθος, ποτε δεν καταλαβα. Κι ετσι κοιμηθηκα. Ηρεμος κι ευτυχισμενος..

Η τέχνη του γέλιου

Το κειμενο αυτο ειναι της Θεοδοσίας και εχει τοσο μεγαλο και ιδιαιτερο νοημα για μενα που την ευχαριστω που μου επετρεψε να το φερω και μεχρι εδω. Τα σχολια ειναι απενεργοποιημενα οποιος θελει να πει κατι θα βρει το κειμενο στο http://theodosiabusiness.blogspot.com/2008/10/blog-post.html ας αφησει σχολιο εκει.

Το Γέλιο Είναι Μυστήριο

Οι άνθρωποι έχουν την περιέργεια "τι είναι το γέλιο?" Το γέλιο όπως και όλα τα μυστήρια της ζωής καλύτερα να το βιώσετε παρά να σας πουν τι είναι η να ακούσετε κάποιον να σας μιλάει γι αυτό. Θα σας δώσω μια περιγραφή και θα κάνω μια προσέγγιση του τι είναι το γέλιο αλλά να ξέρετε πως μόνο η εμπειρία θα σας δείξει τι είναι, πόσο σημαντικό είναι και τι θα σας προσφέρει το γέλιο στην ζωή σας αν του επιτρέψετε να υπάρχει. Το γέλιο δείχνει ευφυία δείχνει εξυπνάδα και πάνω απ' όλα δείχνει μια ανέμελη ψυχή. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο απλά ζω και στο ξέρω να ζω. Τα ζώα δεν γελούν. Κανένα ζώο δεν γελάει, όχι όπως ο άνθρωπος. Το Γέλιο για να υπάρξει χρειάζεται μια ιδιαίτερη ευφυία μια πνευματική ανωτερότητα. Σημαίνει πως μπορείτε να καταλάβετε την γελοιότητα μια συγκεκριμένης κατάστασης της ζωής. Ακόμη είναι μακράν η πιο έξυπνη η πλέον ιδιοφυής διευθέτηση εμποδίων η περαξηγήσεων. Τι είναι λοιπόν το Γέλιο?

* Το Γέλιο είναι η ξαφνική ανατροπή της εσωτερικής ορθολογιστικής προσδοκίας.

Οπως ένα λουλούδι στα χέρια ενός παιδιού



Δεν το πήρε μονο του το λουλούδι κάποιος το έβαλε εκεί. Το ίδιο γίνεται και με το γέλιο, δεν υπάρχει μόνο του εσείς πρέπει να το βάλετε στην καθημερινότητα σας, σε όλες τις καταστάσεις της ζωής σας. Το γελιο και η χαρά είναι επιλογή όχι αποτέλεσμα. Αυτό που σας κάνει η ζωή η κοινωνία είναι να σας πηγαίνει σε μια κατεύθυνση λογικά, ορθολογιστικά, αρχίζετε λποιπόν να προσδοκάτε πως τώρα θα γίνει αυτό η το άλλο και συνεχίζει αυτό να συμβαίνει συμφωνα με τις προσδοκίες σας. Ξαφνικά συμβαίνει μια ανατροπή μια απότομη μεταστροφή που δεν φανταστήκατε πως θα μπορούσε να συμβεί. Αυτό φέρνει το γέλιο. Πρόκειται καθαρά για μια εσωτερική διαδικασία της λογικής, της ορθολογιστικής σας προσδοκίας που ανατρέπεται απότομα. Αν συμβεί αυτό που προσδοκούσατε δεν υπάρχει ανατροπή και δεν υπάρχει γέλιο. Το γέλιο σας κάνει να ξεχάσετε την λογική να δείτε απο μια άλλη οπτική γωνία τα γεγονότα. Όταν γελάτε με την καρδιά σας σταματάει ο νους. Δεν μπορεί να γελάσει ο νους γιατί είναι δομημένος με σοβαρότητα με μιζέρια με κακομοιριά. Γι' αυτό το γέλιο δεν έρχεται απο το νου αλλά απο την καρδιά. Μια απο τις μεγαλύτερες ατυχής καταστροφές της ανθρωπότητας είναι πως έχει χάσει την επαφή με την καρδιά και έχει κάνει όλο τον κόσμο σοβαρό.

Το Γέλιο Φανερώνει Το Χαρακτήρα

Ενα πολύ σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε πάντοτε είναι πως η εξέλιξη της ζωής λειτουργεί και αναπτύσετε μέσα απο πολικότητες, μέσα απο Πολικά Αντίθετα. Ισως μπορείτε να περπατήσετε μικρές αποστάσεις με το ένα πόδι, μπορείτε να σταθείτε αλλά δεν μπορείτε να τρέξετε...χρειάζεστε και τα δύο πόδια και καλή φυσική κατάσταση. Φανταστείτε έναν αετό με ένα σπασμένο φτερό μπορεί να σέρνεται αλλά δεν μπορεί να πετάξει. Τό ίδιο και η εξέλιξη της ζωής η ίδια η εξέλιξη της "Υπαρξης" χρειάζεται πολικά αντίθετα. Αγάπη και μίσος, γέλιο και θλίψη, ζωή και θάνατο. Χρειάζονται και τα δύο για να δημιουργηθεί ορμή για ζωή, διαφορετικά υπάρχει σιωπή. Θα αφήσουμε την αγάπη - μίσος για μια άλλη φορά και θα πούμε σήμερα για τα πολικά αντίθετα γέλιο - θλίψη και τα δύο όμως είναι επιλογή και δείχνουν τις εσωτερικές διεργασίες που γίνονται μια συγκεκριμένη στιγμή μέσα στην καρδιά ενος ανθρώπου. Στο πρόσωπο του βλέπεις την καρδιά του, στό γέλιο του βλέπεις την ψυχή του. Ομως το ένα αναιρεί το άλλο δεν μπορείτε να είστε και χαρούμενοι και σοβαροί. Θα είστε η το ένα ή το άλλο.

Το Γέλιο Είναι Κεφάλαιο, Η Σοβαρότητα Χρέος.

Το γέλιο είναι ζωή, η σοβαρότητα θάνατος. Ένα απο τα πιο σημαντικά πράγματα που λείπουν απο τη ζωή είναι το γέλιο, η χαρά ο ενθουσιασμός. Η σοβαρότητα είναι ένα είδος ασθένειας. Είναι η κατάθλιψη της ψυχής. Γνωρίζετε πως η κατάθλιψη είναι η ασθένεια του προηγούμενου αιώνα και ακόμη συνεχίζεται? Γνωρίζετε πως παρά το ότι υπάρχουν πάνω απο τριακόσιες θρησκείες, ναοί, εκκλησίες, τζαμιά, ψυχολόγοι και ψυχαναλυτές η πνευματική συνειδητότητα λείπει απο την γη? Ολοι αυτοί "οι ειδικοί" έβγαλαν απο την ζωή του ανθρώπου την χαρά το γέλιο τον ενθουσιασμό και τον έκαναν άρρωστο τον έκαναν σοβαρό. Μόνο οι άρρωστοι άνθρωποι είναι σοβαροί. Οι υγιείς, οι ολοκληρωμένοι δεν είναι, ποτέ δεν μπορούν να είναι σοβαροί. Δεν μπορούν να είναι καταθλιπτικοί. Η πνευματικότητα δεν μπορεί να ανθίσει στην ανθρωπότητα γιατί η σοβαρότητα την σκοτώνει. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει για να ξαναβρεί ο άνθρωπος την χαμένη πνευματικότητα του, την χαρά της ζωής.

Το Χαμόγελο Είναι Ευγένεια Το Γέλιο Ευτυχία

Το γέλιο είναι η επαφή με την ανώτερη πευματικότητα με την ίδια την ζωή. Οταν βγάζετε το γέλιο απο την ζωή σας είναι σαν να ξεριζώνετε ένα ανθισμένο φυτό απο το έδαφος. Γρήγορα θα αρχίσει να ξεραίνεται, και τα λουλούδια του θα μαραθούν. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται ούτε στο φυτό ούτε στο έδαφος αλλά στο διαχωρισμό τους. Το φυτό χρειάζεται τροφή για να ανθίσει σε χιλιάδες λουλούδια σε μια πανδαισία χρωμάτων, αρωμάτων σε μια έκρηξη ομορφιάς. το ίδιο και ο άνθρωπος αν του στερήσουμε το έδαφος, την επαφή με την πηγή της "Υπαρξης" ξεραίνεται. Η ικανότητα της επιβίωσης υπάρχει μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον απο την στιγμή που γεννιέται, αλλά την τέχνη του να μετατρέπει την ζωή σε παιχνίδι, σε γιορτή, σε διασκέδαση, σε χαρά σε γέλιο αυτό πρέπει να το μάθει. Για μένα ζωή και ευτυχία είναι η υπέρτατη τέχνη του να μπορώ να μετατρέπω το ασήμαντο σε σημαντικό, το συνηθισμένο σε ασυνήθιστο. Είναι η συνεχής διαδικασία της μετατροπής του απίθανου σε πραγματικό.

Να είστε σαν την Μόνα Λίζα, να συνεχίζετε να χαμογελάτε ακόμη και με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.

Αυτό το χαμόγελο να το βάλετε στην καθημερινότητα σας και να μην δέχεστε να κάνετε τίποτε λιγότερο απο αυτό. Η σημερινή κοινωνία, οι θρησκείες και οι πολιτικές δομές έχουν καταδικάσει το γέλιο την χαρά την αγάπη. Εχουν κάνει την ανθρωπότητα καταθλιπτική και αγχωτική. Μόνο όταν η ζωή γίνει μια περιπέτεια ένα παιχνίδι ένας εκστατικός χορός μια μουσική ουράνια μόνο τότε μπορείτε να ξεφύγετε απο τα όρια του σώματος, της λογικής και του νου. Μόνο τότε μπορείτε να νοιώσετε την ύπαρξη του άπειρου. Μόνο τότε μπορείτε να προσευχηθείτε η να διαλογιστείτε. Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει είναι ανίκανος να προσευχηθεί. Η προσευχή όπως και το γέλιο δεν γίνεται με το νου αλλά με την καρδιά. Ο σοβαρός αυτός που δεν ξέρει να γελάει έχει μια καρδιά νεκρή. Δεν μπορεί να φτάσει στον Θεό και σαν τον αετό με το σπασμένο φτερό δεν μπορεί να πετάξει. Μόνο ο ολοκληρωτικά μεθυσμένος απο ευτυχία αυτός που γελάει μέσα απο την καρδιά του μπορεί να αγγίξει τον Θεό. Ο Θεός δεν είναι ψηλά ούτε μακριά.

Οταν Το "Εγω" Λείπει Ο Θεός Είναι Παρών

Οταν βλέπετε ένα μωρό να ξεκαρδίζεται στο γέλιο, Είναι έκει.

Οταν χάνεστε ολοκληρωτικά στην έκσταση της αγάπης, Είναι πιο κοντά απο ποτέ.

Οταν τραγουδάτε και η καρδιά πάλλεται απο χαρά και έκσταση, Αυτός Είναι στην καρδιά σας.

Όταν χορεύετε και χάνεστε στην μαγεία του χορού, μόνο ο Θεός μένει να χορεύει μαζί σας κανένας άλλος.

Οταν γελάτε και το γέλιο σας είναι ολοκληρωτικό, αν γελά κάθε κύτταρο του σώματος σας, μόνο Αυτός μένει να γελάει μαζί σας.

Το Εγώ δεν υπάρχει όταν γελάτε με την καρδιά σας. Και όταν το εγώ εξαφανίζεται, εμφανίζεται ο Θεός. Αυτό να το θυμάστε σαν μια Συμπαντική Αρχή. Οταν το εγώ λείπει ο Θεός είναι παρών. Δεν γίνεται να συναντηθούν. Η σχέση τους είναι σαν την σχέση του άσπρου με του μαύρου, σαν την σχέση του φωτός με το σκοτάδι. Οπου υπάρχει ασπρο εξαφανίζεται το μαύρο γιατί το μαύρο απλώς είναι η απουσία του άσπρου. Το σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ταυτόχρονα και τα δυό. Το σκοτάδι είναι το εγώ είναι απουσία του Θεού, απουσία συνειδητότητας. Θα σας υπενθυμήσω πως ο Θεός δεν είναι πρόσωπο. Είναι η εμπειρία της ολοκληρωτικής έκστασης της απόλυτης συνειδητότητας. Γι αυτό σας λέω να γελάτε με την καρδιά σας, να ζείτε ολοκληρωτικά, να διακινδυνεύετε τα πάντα για την αγάπη, το γέλιο, την ζωή. Αν μπορέσετε να αλλάξετε τη σοβαρότητα σε γέλιο, την θλίψη σε χαρά, τον πόνο σε γιορτή τότε θα είστε ικανοί να μετατρέψετε τον θάνατο σε ζωή. Γι΄αυτό, μάθετε την τέχνη του γέλιου όσο ακόμη είναι καιρός, όσο προλαβαίνετε!

* Αν δεν ξέρεις να γελάς και δεν έχεις χρόνο να γελάς, πως ξέρεις ότι ζεις?

Αν μπορει να σχηματισει την νικη με τα χερια του αυτος ο μελαχρινος μεσιε που ζει σε μερη με αμφιβολλο μελλον, σκεψου εμεις... Επιθεση γαμω. Και μαλιστα ΓΑΜΩ τις επιθεσεις. Ποιο ποταμι μας παρασυρει, ποια ξεροκλαδα μας χτυπανε και ποια νερα μας πνιγουν ρε; Θα τα στραγγαλισω πριν με πνιξουν. Κι αν γλυστρανε και αποτυχω μεσα μου εχω στεγνωσει.. Θ'αραξω εκει μεχρι τις ηλιολουστες μερες που επονται. Σκασε και παρτο αποφαση. Ειναι δεν ειναι μακρυα, εγω τις βλεπω κοντα και τις φερνω κοντα. Κι ευτυχως δεν ειμαι μονο εγω που φοραω κυαλια. Κι αρχισε να θολωνει ηδη η εικονα. Μαλλον κοντευουν, μυωπια δεν εχω.

"Η επανασταση ειναι προσωπικο βιωμα του καθενος και οχι κοινωνικη προοπτικη. Ασχετα που καμια φορα περναμε καλα προσπαθωντας για το δευτερο.. Κ. Αναν."

Viva la revolution!~

Και καλο μας χειμωνα γιατι τωρα ηρθε :)

ΤΙΝΚ!

Μια βολτα γεματη μελαγχολια - οι αλλοι
χαμογελο σκετο χρυσαφι - τινκ!
ειμαι ηλιθιος - και χωρις ναρκωτικα
δειγματα κρισης ηλικιας - καταρριπτονται για παντα
τα χερια κατω και δεμενα - σοβαρεψου
νεες ηττες, νεες συντριβες - το θαυμα της ανακαλυψης και της αποκαλυψης
μιση χιλιαδα χιλιομετρα, μιση καληνυχτα - 1 μαγεία και θα γινουν(;) τιποτα;
δεν αποκαλυπτομαι - παραδινομαι γιατι δεν μπορουν να μου κανουν τιποτα
ενα ροζ ευχαριστω - ακομα θελω να ζησω 200 και 300 χρονια

Ο ανθρωπος με το που γεννιεται εχει καθε δικαιωμα να επιλεξει ποτε θα αποχωριστει απο την οικογενεια, να διαχωριστει, να γινει κατι καινουριο, να δημιουργησει χωρις να τον συγκρατουνε, να ανοιξει το στηθος του και να βγουν χιλιαδες χρωματα, και μ'αυτα τα χρωματα να σηκωσει το μεσαιο δαχτυλο, να βγαλει την γλωσσα εξω και να τα κανει ολα ΛΙΜΠΑ. it blooms.
αντε να φευγω τωρα...

Οι γονείς ήταν σε διάσταση

Οι γονείς ήταν σε διάσταση (σπάνιο!).
Τον έναν παππού τον έλεγαν Άρη.
Τον άλλον Ηρακλή.

Για να μην τα πολυλογούμε, όταν είσαι σε διάσταση με τον/την σύζυγο, ο οργανισμός σου παράγει μεγάλες ποσότητες εγωισμού, μέσα στον οποίο βυθίζεται αργά και σαδιστικά η λογική. Έτσι, για να μη χαλάσει το χατίρι καμιάς από τις δυο πλευρές, ο μικρός βαφτίστηκε Άρης-Ηρακλής και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι που κανένας δεν έμεινε ευχαριστημένος.

Δε θέλει και πολύ μυαλό για να φανταστεί κανείς ότι επί σειρά ετών οι συμμαθητές φώναζαν το μικρό με το εκάστοτε σκορ του ποδοσφαιρικού αγώνα των ομώνυμων ομάδων. Έτσι, για κάποιους μήνες ήταν ο «τρία-ένα», μετά το ματς του δεύτερου γύρου μετονομαζόταν σε «δύο-ένα» και τον άλλο χρόνο, αν ήταν άτυχος, συμβιβαζόταν με το ταπεινωτικό για όνομα ανθρώπου «μηδέν-μηδέν».

Αυτό μέχρι τη χρονιά που ο Άρης αντιμετώπισε έναν διαλυμένο οικονομικά και διοικητικά Ηρακλή και του έριξε πέντε γκολάκια, χωρίς να φάει ούτε ένα. Την επόμενη μέρα ο μικρός ήταν ο «πέντε-μηδέν» και την μεθεπόμενη (δεν ήθελε και πολλή φαντασία) μετονομάστηκε σε «Χαβάη».

Ο δύστυχος Χαβάη άντεξε μόνο μια βδομάδα. Την Παρασκευή μπήκε καθυστερημένα στην τάξη και άρχισε να μοιράζει στους συμμαθητές του μικρά χαρτάκια σε στυλ «πατέρας στη φυλακή, μάνα στην πρέζα, 17 αδέλφια» κλπ.

To τι έγραφαν αυτά τα χαρτάκια, κανείς δεν έμαθε ποτέ. Πέντε λεπτά αργότερα, μια τεράστια έκρηξη κατεδάφισε ολόκληρη την τάξη, συμπαρασύροντας στο θάνατο καμιά 25αριά «αγγελούδια» (θάνατος σε όσους χρησιμοποιούν υποκοριστικά τύπου «τα ματάκια του», «η αδελφούλα του» και «η τραυματισμένη παιδική ψυχούλα του», για να πουλήσουν συναίσθημα).

Την ίδια Κυριακή η ομάδα του Άρη εμφανίστηκε στο γήπεδο με μαύρα περιβραχιόνια σε ένδειξη πένθους για το συμβάν. Η ομάδα του Ηρακλή, αντίθετα, εμφανίστηκε χωρίς σώβρακα γιατί η οικονομική κρίση είχε φτάσει στο απροχώρητο.


Κωστάκης Ανάν, από το βιβλίο
Η τελική λήθη (δε φάιναλ θολούθιον)