Guantanamo

Let's wonder... Let's fly, let's find us... In Guantanamo... And free the fire.

Απορία! Πως πείθεις κάποιον να γνωρίσει τα όμορφα τα δικά σου.. Να ακολουθήσει..

Να του δείξεις αυτή τη διαδρομή με το τρένο που μπορεί να είναι πιο χρονοβόρα, πιο κουραστική.

Αλλά περνάς τη Ροδόπη από μέσα κι όχι φευγαλέα από πάνω. Και τι δεν βλέπεις.

Ε μην προτιμήσεις πάλι το αεροπλάνο όπως οι άλλοι. Μη. Γαμώτο. Και φαινόσουν άτομο μ'αρχίδια.

Είχες potential... Απογοήτευση και πάλι. Πάμε γι’άλλο κλικ. Θα σου το ξανακάνει κάποιος κάποια στιγμή

όπως πάντα. Κι ίσως έρθει μαζί σου. Κι αν όχι αυτός, ο επόμενος. Ίσως μάλιστα σου δείξει πως είναι η

διαδρομή με τα ποδιά. Να περνάς τα φαράγγια, να βουτάς σε καταρράχτες. Να αγκαλιάζεις τα δέντρα και να χαϊδεύεις το χώμα.

Να ρουφάς οξυγόνο σαν πριζωμένος κοκάκιας. Δώσεεεε!

Θέλεις χάρτη για ν’ ακολουθήσεις ρε γαμωτό; Πάρε τα χνάρια μου αντί για χάρτη. Πάμε βόλτα. Οδηγώ εγώ μην αγχώνεσαι.

Οπού κι αν πάμε θα είναι καλά. Γιατί είμαστε εμείς. Τι στο διάολο θες κι άλλους; Σου περνάει από το μυαλό ότι θα βαρεθείς εκεί;

Αφου δεν ξερεις ακόμα γιατί βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα; Αφέσου... Χαλάρωσε. Γιατί πρέπει να είσαι συνεχεία στην τσίτα; Let's wonder...

Τι δουλειά έχω εγώ εδώ τι γυρεύω, βαρέθηκα σκουπίδια να μαζεύω, σταματήστε κάπου εδώ να κατεβώ..

Το νου σας γι'αυτούς που κάτω από το μουστάκι τους χαμογελάνε. Όχι ειρωνικά αλλά γιατί γουστάρουνε. Το τσάκρα τους είναι πατόκορφα

θετικό γιατί στο κάθε τι, στην κάθε ψωλοστιγμη βρισκουν κάτι που αξίζει, κι αν ούτε αυτό υπάρχει το φτιάχνουν επιτόπου με το μυαλό τους.

Αν τους βρείτε από κοντά γιατί είναι λίγοι.

Σόρρυ για την ασυνέπεια στο γράψιμο και το χαοτικό της υπόθεσης. Κατάλαβε με. Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να βάλω όσα μου τύχανε σε

μια σειρά. Απλά λίγο χρόνο... Baby i wonna change your mind... but i know it needs time..

In late January 2004, U.S. officials released three children aged 13 to 15 from Guantanamo Bay and returned them to Afghanistan.