Τρίτη, Αυγούστου 5

Rock my universe




-Ηταν πολλες οι φορες που ηθελες να αλλαξεις,αλλα θυμισε μου ποτε ηταν η τελευταια φορα που σε ικανοποιησε η προσπαθεια σου;

-Οταν συνιδητοποιησα την ομορφια της λεξης ΛΙΜΠΑ.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ; ΓΙΑΤΙ ΦΥΤΟΖΩΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ; ΡΙΣΚΑΡΕ ΛΙΓΟ, ΓΙΝΕ ΛΙΓΟ ΡΟΜΠΑ, ΑΥΤΟΣΑΡΚΑΣΟΥ, ΚΑΝΤΑ ΟΛΑ ΛΙΜΠΑ, ΔΩΣΟΥ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ε δωσου τελειως δωσε τα παντα παραδωσου λυτρωσου γαμησου αλλα νιωσε ελευθερος επιτελους κατακερματισου και ξαναμαζεψου χωρις φοβο. ΟΥ.



....

-Ρε συ Παντελη ειδες το μαλλι του "ταδε"; Ρε τον fake-emo.. Εσυ Γιωργο τι εισαι;
-Τι εννοεις;
-Τι εισαι ρε παιδι μου; Emo,trendy, καγκουρας, μεταλλας;
-Τι να σου εξηγησω τωρα; Δεν ειμαι τιποτα. Δεν ακολουθω κανενα δρομο, απλα χαρασω τον δικο μου.
-Α! Δηλαδη εισαι alternative σαν κι εμενα!
-Λυπαμαι που σε απογοητευω μικρη μου αλλα ουτε alternative ειμαι. Ο Γιωργος ειμαι..


....

ΘΕΣΗ

....

Μια Ωραια Ατελειωτη Αρχη

Ο Καρολος ήταν περιπτωση. Από κεινους τους ανθρώπους που νομίζεις ότι θα πεθανουν από την πρεζα και την καταθλιψη αλλά που και που σου σκαγε εκεινο το αλαζονικο χαμογελακι και αναρωτιοσουν μηπως μας έχει πιάσει κοροιδα ολους και πηγαινει για πλανηταρχης. Ειχε πιάσει το πεζοδρομιο της Αγγελακη και το κατεβαινε χαλαρα. Οδευε προς το Lucky η προς το Θερμαικο. Ούτε αυτός ηξερε θα μαθαινε στην διαδρομη. Όπου στριβαν τα ποδια του. Βρηκε μια γιαγιουλα μπροστα του να προχωραει αντιθετα από αυτόν. Όπως πηγε να την προσπερασει αυτή τον επιασε από τον γιακα, και τον τραβηξε προς τα πάνω της. «Μας πηραν το railgun από το παταρι» του ψιθυρισε στ’αυτι .

Ο Καρολος κοκαλωσε. Ήταν κοκκαλο από πριν επειδη επιδιδοταν συχνά στο σπορ της απιθανης καταπωσης αλκοολ αλλά τώρα ενιωσε τα ποδια του να μουδιαζουν, τ’αρχιδια του να μουλιαζουν (αυτό μαλλον συνεβη επειδη κατουρηθηκε πάνω του 10 λεπτα πριν) αλλά τώρα ενιωθε και τον αερα να καιει σαν λιβας και τον ειχε λουσει και ένας καταραμενος ιδρωτας που μυριζε οινοπνευμα. Κι εφυγε...



....

Ζειμπεικικο Μπλουζ

Βρε αφού το ξέρω πως με θες
Αυτή τη νύχτα ταιριαχτά όλα θα πάνε
Βρε έλα πέστα μου και γιατί δε μου τα λες
Αφού μ' αυτό το παραμύθι κι παπάδες ‘μολογάνε


Μαστούρα και γλυκιά βραδιά
Όχι μικρό μου τίποτα μη σε φοβίζει
Βρε έλα πέστα μου και γιατί δε μου τα λες
Ασε τη νύχτα να μας πάει και για μας ν' αποφασίζει


Φοβάσαι μήπως και θιχτείς
Αφησε λίγο το κορμί σου να σε πάει
Βρε έλα πέστα μου και γιατί δε μου τα λες
Της ηδονής την ώρα κούκλα μου κανένας δεν μιλάει...


...


Μακαρι να μην γυρνουσα ποτέ από κει… Δεν μπορώ να ανταλαξω την ηρεμια μου με κανενα ταραγμενο μυαλό που ταρασει και το δικο μου… Κυματα... Θαλασσες… Ανασες βαθιες που δεν σε πνιγουν… Συμπαντικα μηνυματα λαμβανονται πεντακαθαρα.. Γείωση… Ένα με την φυση… Αντε γαμηθειτε εσεις που δεν την σεβεστε… Αντε και γαμηθειτε…
Παταω τερμα γκαζι σε ουρανο ανοιχτο…

4 σχόλια:

  1. ΤΟ "ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΟΥ" ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ...ΤΟ "ΞΑΝΑΜΑΖΕΨΟΥ" ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΜΕ..ΤΟ "ΤΕΡΜΑ ΓΚΑΖΙ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΟΥΡΑΝΟ" ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ...ΑΡΑ..
    ΟΥ ΡΕ!
    ;P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αυτο εννοουσες λοιπον...οπως υποσχεθηκα θα σου εξομολογηθω κι εγω δυο λογια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ωραίο ποστ, the longer version:

    Τίτλος: ό,τι θέλω από έναν άντρα.

    Ηταν πολλες οι φορες που ηθελες να αλλαξεις,αλλα θυμισε μου ποτε ηταν η τελευταια φορα που σε ικανοποιησε η προσπαθεια σου;

    -κάθε φορά που αψηφούσα τον εαυτό μου κι έλεγα: δεν μπορώ, αλλά θα το κάνω έτσι κι αλλιώς. και το έκανα. στραβά και κουτσά, αλλά το έκανα. its better to have tried and failed than to have failed to try. ή κάπως έτσι.

    λίμπα: ότι, θέλω να κάνω. ότι θέλω να κάνω.

    διάλογος: είσαι περήφανος για τον εαυτό σου. μ' αρέσει αυτό.

    Θέση: παρακαλώ καθίστε ;)

    μια ωραία ατελειωτη αρχή: γράψε τη συνέχεια της αρχής, ή τη μέση ή το τέλος ;). έμαθα και τι είναι το railgun.

    Ζειμπεικικο Μπλουζ: μου άρεσε πολύ.

    η ζωή θέλει άμυνες. η άμυνα της αποστασιοποίησης με ενοχλεί.

    αυτοί που δεν σέβονται τη φύση να πάνε να γαμηθούνε. μαζί σου. και να παμε να γαμηθούμε κι εμείς, όταν δεν.

    ..

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή